Страшо Пинџур: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Ознака: Изворно уредување 2017 |
||
Ред 25:
=== За време на НОВ ===
[[Податотека:Спомен-куќа на Страшо Пинџур во Ваташа 3.jpg|мини|200п|десно|Поглед на родната куќа на Пинџур, денес претворена во меморијален музеј и заштитена како споменик на културата]]
По [[Окупација на Македонија во Втората светска војна|окупацијата на Македонија]], Страшо Пинџур станал член на Покраинскиот комитет како инструктор, а од јуни 1942 г. бил член на [[Главен штаб на НОВ и ПОМ|Главниот штаб на НОВ и ПОМ]].
Ред 31 ⟶ 34:
На [[4 јануари]] [[1943]] г., во просториите на Скопскиот областен затвор, како последица на силните измачувања, умрел Страшо Пинџур. Истата вечер, неговото тело било однесено во непознат правец и закопано на тајно место, така што до ден-денес не се знае неговиот гроб. На тој начин се остварило претскажувањето од неговиот дневник, кој го водел во [[1933]] г., каде тој запишал: „Јас ќе умрам млад, а гробот нема да ми се знае“.
За неговата активност во организирањето на [[Македонски народ|македонскиот народ]] за борба против [[Фашизам|фашистичкиот]] окупатор, како и за неговото храбро и достоинствено движење во затворот, Страшо бил прогласен за еден од првите народни херои во [[Македонија]]. Во родното село Ваташа е зачувана [[Спомен-куќа на Страшо Пинџур|спомен-куќата на Страшо Пинџур]], во која, во [[1976]] г. е поставена постојана изложба на експонати поврзани со неговиот живот. Куќата била реновирана во [[2012]] година.<ref>[http://maticanaiselenici.mk/?p=2931 Светлана Дарудова, "Страшо Пинџур во писмо открива чувства спрема Мара Нацева"], ''[[Дневник (дневен весник)|Дневник]]'', година XVIII, број 5433, петок, 4 април 2014, стр. 13.</ref>
== Наводи ==
| |||