Старословенски јазик: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-== Видете исто така == +== Поврзано ==)
Нема опис на уредувањето
Ред 17:
}}
 
'''Старословенскиот јазик''' или '''старомакедонски јазик''' <ref> R. E. Asher, J. M. Y. Simpson. The Encyclopedia of Language and Linguistics, pg. 429</ref>(стсл. {{Script|Cyrs|словѣ́ньскъ ѩзꙑ́къ}}, [[File:Native name of Old Church Slavonic in Glagolitic.svg|120px]]) е познат во лингвистиката (поточно во [[славистика]]та) како ''првиот пишан, забележан, засведочен [[Словенски јазици|словенски јазик]]'', а тоа бил јазикот којшто го говореле [[Македонски Словени|македонските Словени]] во непосредната околина на [[Солун]] (дијалектите [[Сухо]] и Високо[[Висока]]), во втората половина на [[IX век]] и се базирал на македонскиот јазик<ref>[http://i149.photobucket.com/albums/s43/truemacedonian/Miscellanius%20Mak%20Stuff/ieculture301.png Encyclopedia od Indo-European Culture, J.P. Mallory and D.Q. Adams, page 301.]</ref>. Често, што поради неинформираност, што поради непрецизност на мислата или пак невнимание, погрешно се вели дека старословенскиот јазик е јазик-татко на модерните словенски јазици, т.е. дека сите модерни словенски јазици директно водат потекло од овој јазик. Ова тврдење не е точно: старословенскиот јазик, од генеалошко гледиште, припаѓа во групата на [[јужнословенски јазици]], поточно во нејзината источна подгрупа, заедно со современите [[Македонски јазик|македонски]] и [[бугарски јазик]]. Сите словенски јазици, вклучително и старословенскиот, водат потекло од [[Прасловенски јазик|прасловенскиот јазик]]. Познато е дека вистинските говорители сопствениот јазик го именувале како ''словенски'' ({{Script|Cyrs|словѣ́ньскъ ѩзꙑ́къ}}), а себе се именувале како ''Словени'' ({{Script|Cyrs|Словѣнинъ}}, мн. {{Script|Cyrs|Словѣне}}).
 
== Историја и поважни особини ==
Ред 28:
 
Востановувањето на (старо)словенскиот јазик во пишана форма е директно поврзан со дејноста на византиските мисионери, светите браќа [[Константин Филозоф]] и [[Методиј Солунски|Методиј]] (наречени и [[Апостоли на Словените]]) и покрстувањето на Словените. Родум од [[Солун]], тие имале допир со Словените, ги познавале нивниот јазик и култура и имале голема улога во политичките игри на [[Византија]] кон Словените, секако клучна во нивната [[христијанизација]].
Како што е речено погоре, старословенскиот јазик е всушност говорот (дијалектот) на Словените од околината на [[Солун]], кој е избран за прв книжевен словенски јазик од проста причина што Светите Браќа многу добро владееле со него (како што се вели во [[Панонски Легендилегенди|Панонските Легенди]]: „...{{Script|Cyrs|въı боѥста сєлѹнѧнина, да сєѹнѧнє вьси чисто словѣньскъı бесѣдѹютъ...}}“ („''...зашто вие сте Солунјани, а сите Солунјани беседаат чисто словенски...''“). Припаѓа на [[Индоевропски јазици|индоевропската фамилија на јазици]], поточно во потфамилијата на [[сатемски јазици]].
Ова се најзначајните особини на старословенскиот јазик, според рускиот славист Николај Дурново:
 
Ред 73:
* Во трактатот ''[[О писменех]]'' од [[Црноризец Храбар]] кој се занимава со зачетоците на словенската писменост, дирекно се наведува бројот на букви создадени од Св. Кирил: 38 букви. Токму толку букви има глаголицата, не броејќи ги [[јотација|прејотираните]] самогласки.
 
Меѓутоа во [[Панонски Легендилегенди|Панонските Легенди]] при една мисија на св.Кирил на бреговите на [[Црно Море]], забележено е следново: