Вилијам Макинли: Разлика помеѓу преработките

Еден куршум бил лесно најден и отстранет, но вториот куршум докторите не можеле да го најдат. Се плашеле дека потрагата по куршумот може да предизвика повеќе штета од добро. Покрај тоа, Макинли изгледал дека се опоравува затоа докторите решиле да го остават куршумот таму каде што се наоѓал.

 

Докторите на Макинли верувале дека ќе се опорави, и тој закрепнал за повеќе од една недела во Бафало во домот на директорот на изложбата. Утрото на 12 септември тој се чувствувал доволно силно за да ја добие првата храна усно по прв пат од пукањето – тост и мал филџан кафе. Меѓутоа во попладневните часови тој почнал да чувствува неудобност и неговата состојба брзо се влошила. Макинли почнал да паѓа во кома. На 14 септември 1901год. во 2 часот и 15 минути, осум дена откако бил упукан, умрел од гангрена која ги опкружувала неговите рани. Тој имал 58год. Неговите последни зборови биле:’’Тоа е божја волја, Неговата ќе биде спроведена, не нашата.’’ Тој првично бил закопан на гробиштата Вест Лоун во Кантон, Охио. Неговите останки подоцна биле преместени во Макинли Мемориал, исто така во Кантон. Леон Франк бил осуден за убиство и бил погубен на електрична столица во затворот Оберн на 29 октомври 1901год. Сцената од атентатот, храмот на музиката, бил уништен во ноември 1901год. заедно со теренот од изложбата. На местото каде што се случила сцената, во средината на Фордам Драјв главната улица на Бафало има поставено споменик. Револверот на Леон Франк е изложен во Панамериканската изложбена галерија во историското општество на областа Ери во Бафало.