Базелските ѕвона: Разлика помеѓу преработките

Во својата критика на романот, напишана во 1936 година, [[Бруно Шулц]] ги определува „Базелските ѕвона“ како прв обид во новиот стил на пишување на Арагон, наречен [[социјалистички реализам]]. Притоа, тој го оценува романот како „донекаде, сензационална книга“, во која Арагон пишува со проникливост на [[Рендгенски зраци|рентгенскирендгенски зрак]], продира длабоко во ткивото на животот, а тоа го прави конкретно, сувопарно и хроничарски. Арагон застапува [[Марксизам|марксистички]] гледишта и ја поставува [[Класна борба|класната борба]] како длабока основа на сите појави во општествениот живот. Од неговиот роман како да допира татнежот на историјата. Арагон мајсторски умее да ја прикаже јаловоста на времето и безизлезноста на епохата. Но, наспроти хроничарскиот тон, во романот има голема доза на епска воздишка и историски патос.<ref>„Базелските ѕвона“, во: Бруно Шулц, ''Митизација на реалноста''. Скопје: Бегемот, 2015, стр. 98-105.</ref>