Монетарно осамостојување на Македонија: Разлика помеѓу преработките

За спроведување на монетарното осамостојување, во [[1991]] година, [[Владата на Република Македонија]] формира Комисија за монетарен систем во состав: [[Никола Кљусев]] - претседател на Владата, [[Методија Тошевски]] - министер за финансии, [[Борко Станоевски]] - гувернер на НБМ и професорите [[Ксенте Богоев]] и [[Љубе Трпески]].<ref>Љубе Трпески, „Успехот на Народна банка не падна од небо и преку ноќ“, ''Економија и бизнис'', година 19, број 228, јуни 2017, стр. 17.</ref> На 19 декември 1991, Владата на Република Македонија носи одлука со која ја овластува [[Народната банка на Македонија]] да го организира процесот на печатење и дистрибуција на вредносни бонови како привремено платежно средство. На [[7 февруари]] [[1992]] г., во трезорите на НБРМ се депонирани 27.858.696 парчиња вредносни бонови, печатени во печатницата „11 Октомври“ од [[Прилеп]]. Боновите се издадени во апоенска вредност од 10, 25, 50, 100, 500 и од 1 000 единици со унифициран дизајн и со различна боја. На предната страна на боновите се претставени тутуноберачи, а на задната страна е споменикот [[Македониум]] во [[Крушево]], дело на скулпторотвајарот [[Јордан Грабул]]. Заради ефектите на галопирачката [[инфлација]], подоцна се печатат и вредносни бонови со апоенска вредност од 5000 и 10000 единици.<ref>Кики Мангова Поњавиќ, Ванчо Каргов, ''60 години централно банкарство во Република Македонија'', Народна банка на Република Македонија, Скопје, 2006, стр. 87-109.</ref>