OSI-модел: Разлика помеѓу преработките

'''OSI -модел''' ({{lang-en|Open Systems Interconnection model}}) или '''референтен модел за отворено поврзување на системи''' е— најкористен апстрактен опис за архитектура на мрежи. Со него се опишува комуникацијата помеѓу хардверот[[хардвер]]от, програмите, софтверот[[софтвер]]от и [[комуникациски протокол|протоколите]] при мрежната комуникација.

OSI -моделот ја дели архитектурата на [[телекомуникациска мрежа|мрежата]] во седум логички слоеви и им доделува функции, сервиси и протоколи кои функционираат на секој од седумте слоја.

Кон крајот на 1979 година, [[Меѓународна организација за стандардизација|Меѓународната организација за стандардизација]] (ISO) го создаде референтниот модел OSI за да ги заменинадмине сите овие проблеми, а во 1984 година овој модел стана меѓународен стандард и водич за умрежувањевмрежување.

Името отворен систем, доаѓа од тоа што е овозможено стално да се изменува, а во тоа учествуваат сите. Секоја измена која би се воведелавовела и прифатила, станува дел од стандардот. Еден пример за отворен систем е TCP/IP протоколот.

==Нивоа на OSI референтниот модел ОСИ==

'''OSIРеферентниот референтниот'''модел моделОСИ се состои од седум нивоа<ref>{{Наведена книга|url = http://www.ukim.edu.mk/dokumenti_m/474_Kniga-ucebnik%20Internet%20tehnologii%20od%20prof.%20Toni%20Janevski%20-%20UKIM%202015%20-%20A4%20format.pdf|last1=Јаневски |first1=Тони |last2= |first2= |publisher=Универзитет „Св. Кирил и Методиj“ во Скопје |title= Интернет технологии |volume= |year=2015 |location=Скопје |language=македонски |isbn=|page= 11}}</ref>, секој познат како N-то ниво, почнувајќи од најдолното. Секое N+1 ниво, бара и зимазема услуги од нивото под него. Исто така, OSI референтниот модел ОСИ е поделен во две групи:

*Првата група ја сочинуваат горните три нивоа: Апликациско[[апликациско ниво|апликациско]], [[презентациско ниво|презентациско]] и [[сесиско ниво|сесиско]]. Со нив се опишува процесот на комуницирање помеѓу корисникот и уредот, работата на корисникот со апликациите и процесот на комуникација помеѓу апликациите како крајни точки;

<td width="50%" > <b>[[Апликациско ниво]]</b> <br /> Мрежни процеси поврзани за апликацијата

<td > <b>[[Презентациско ниво]]</b> <br /> Енкриптирање и кодирање на податоците

<td > <b>[[Сесиско ниво]]</b> <br /> Воспоставување на врска помеѓу крајните корисници

<td > <b>[[Транспортно ниво]]</b> <br /> Врска, сигурност, транспорт

<td > <b>[[Мрежно ниво]]</b> <br /> Логичко адресирање и рутирање

<td > <b>[[Податочно ниво]]</b> <br /> Физичко адресирање, пристап до медиумите

<td > <b>[[Физичко ниво]]</b> <br /> Пренос на сигнали

Физичкиот слој ги дефинира електронските и физичките својства на мрежните уреди (мрежни адаптери, ангангл. NIC – network interface card). Се дефинираат напонски нивоа, број на пинови на конекторот, односно париците во каблите, или дебелината на плетењето на коаксијалниот кабел. Мрежните картички, мрежните разводници (хабови) и повторувачи (рипитери) се пример за уреди на физичкиот слој.

*Учество во процесот на комуникација каде средствата се делат ефикасно на повеќе корисници (Прпр.: Контрола на проток);

*Модулација или конверзија помеѓу претставувањето на дигиталните податоци во корисничката опрема и содветнитесоодветните сигнали пренесени преку комуникацискиот канал;

Податочното ниво се грижи за размената на податоци помеѓу мрежните уреди за детекција/корекција на можните грешки во физичкиот слој. Уредите комуницираат со помош на „хард-кодирани“ (физички) адреси ([[MAC адреса|MAC адреси]] кај Ethernet[[Етернет]] мрежните уреди) и комуникацијата на оваа ниво е овозможена само внатре во [[локална мрежа|локалната мрежа]].

На [[Интернет]] има поврзано огромен број на уреди, а ние ги распознаваме според нивните имиња кои се во облик име.домен.вид_на_доменот (Пр.: mk.wordpress.org). Секако, тој систем е направен за да биде разбирлив за луѓето, и т.н. [[DNS]] сервери ги претвараатпретвораат таквите влезови во, на пример, [[прелистувач|веб -прелистувачот]], [[IP]] адреси. Но, како што знаеме, мрежните картички во уредите немаат IP адреси, туку MAC адреси. Тоа значи дека ни е потребен уште еден слој, кој тие IP адреси ќе ги претвори во MAC.

Кога секој уред поврзан на интернет би имал таблица за претварањепретворање на IP адресата во MAC, тоа би било многу непрактично, од многу причини, како што е големината на таблицата, а потоа и додавањето на нови адреси. За таа цел е смислено решение, така што на секој сегмент на мрежата (сабнет) постои насочувач (рутер), кој е проследен со таблица за насочување. Пакетите што доаѓаат до него, а не се наменети за локалната мрежа – продолжуваат понатаму, додека тие што се наменети за локалната мрежа – се проследуваат до локалната мрежа.

Податоците кои се користат на различни уреди се кодираат на различни начини. Текст датотеките на [[UNIX]], [[Windows]] и [[Mac OS]] на различен начин го означуваат преоѓањето на нов ред. Сите такви претварањапретворања се извршуваат (доколку се имплементирани) на презентациското ниво.