Карпошово востание: Разлика помеѓу преработките

[[Податотека:Karposh_memory_table_Skopje.JPG|thumb|left|250px|Плоча на Камен Мост во Скопје, во спомен на Карпош]]Набргу дошло да пресврт на воено-политичката ситуација на [[Балкан]]от, што имало пресудна улога за натамошната судбина на востанието. Османлиите презеле енергични чекори за стабилизација на ситуацијата во земјата и заполнале подготовките за напад против македонските востаници и австриската војска. На помош на турските војски им пристигнал [[крим]]скиот хан [[Селим Гирај]] со своите борбени и жестоки [[татари|татарски]] одреди. На советувањето во [[Софија]], на [[14 ноември]] [[1689]], било решено во напад да се тргне преку [[Ќустендил]], односно најпрвин да се ликвидира Карпошовото востание. Прва на удар била [[Крива Паланка]], каде неколку илјади востаници се подготвувале за напад на [[Ќустендил]]. Дознавајќи за големата надмоќност на противникот, востаницте ја запалиле [[Крива Паланка]] и отстапиле кон Куманово. Веќе идниот ден турските и татарските одреди се појавиле и пред овој град. Востаниците го дочекале непријателот пред новоизградената [[тврдина]]. Во судирот бил заробен Карпош заедно со голем број востаници. Последен отпор бил даден од трврдината, која била преземена на [[јуриш]], а нејзините бранители биле уништени. Победниците сега се упатиле кон [[Скопје]], водејќи ги со себе заробените востаници. Во Скопје, крај [[Камен мост|Камениот мост]] на [[Вардар]], Карпош бил изведен пред [[Селим Гирај]], набиен на колец, а потоа избоден од татарските копја и фрлен во реката. Тоа се случило во првите денови на [[декември]] [[1689]] година. Трагичната смрт на Карпош го означувала истовремено и крајот на востанието.▼