Кашлица: Разлика помеѓу преработките

 

'''Кашлицата''' ({{lang-la|tussis}}) е ненадеен и најчесто повторлив рефлекс кој помага при расчистување на дишните патишта од секрети , иритации , туѓи честици и [[микроб]]и. Кашлањето се состои од 3 фази : вдишување , засилено издишување со одреден звук и силно ослободување на [[воздух]] од [[бели дробови|белите дробови]] проследено со отворено [[грло]] и со карактеристичен звук . Кашлањето може да биде предизвикано и своеволно. Постојаното кашлање најчесто претставува симптом на [[болест]]. Многу [[Вирус|вируси]] и [[бактерии]] имаат огромна корист при нивното размножување . Тие го првоцираат домаќинот да кашла , при што се шират болести и кај други домаќини. Најчесто , кашлицата се предизвикува од воспаление на респираторниот тракт, но може да биде предизвикана и од закашлување, [[пушење]] , [[загадување на воздухот]], [[астма]], гастроезофагијален рефлукс , горно-назален слуз , [[хроничен бронхитис|хроничен бронхит]], [[белодробен тумор|пулмонарни тумори]], срцева инсуфиенција и лекови како што се конвертираниот ензим- ангиотензин. Лекувањето треба да биде цел за да престане болеста. На пр. откажување од [[пушење]] или намалување на ангиотензинските лекови. Некои луѓе можат да се загрижат за сриозни болести , а осигурањето може да ги утеши. Најчесто препишувани лекови за смирување на кашлица се коиденот или декстрометорфенот , но тие се создадаени за само повремено смирување. Другите лекувања се наменети за воспаление на воздушните патишта или за да се создаде слузно искашлување. Бидејќи кашлањето е природно одбрамбен рефлекс , смирувањето на кашлицата може да има и несакани дејствија, особено кога кашлицата е продуктивна.