|
===Кариера===
Во 1831, од препорака на [[Карл Фридрих Гаус]], тој вил вработен во универзитетот во [[Гетинген]] како професор по физика, на 27 години. Неговите лекции биле интересни, поучни и корисни. Вебер помислил дека, со цел темелно да се разбере физиката и да се примени во секојдневниот живот, само предавањата иако илустрирани со експерименти не се доволни и затоа ги охрабрил своите студенти да експериментираат, бесплатно, во училишната лабораторија. Како студент на 20 години, со неговиот брат, [[Ernst Heinrich Weber|Ернст ХеинрихХајнрих Вебер]], Професор по анатомија во [[Leipzig|Лајпциг]], ја напишале книгата ''Бранова теорија и менливоста,'' која им донелна значителна репутација. Акустиката била неговата омилена наука, и објавил бројни документи за неа ''Poggendorffs Annalen,'' Schweigger's ''Jahrbücher für Chemie und Physik,'' и музичкиот дневник ''Carcilia.'' 'Одење низ човештвото' било друго негово учење, спроведено во соработка со неговиот помлад брат, [[Eduard Weber|Едуард Вебер]]. Овие познати истражувања биле објавени меѓу 1825 и 1838. Гаус и Вебер го конструирале првиот електромагнетски [[telegraph|телеграф]] во 1833, побрзан со опсерваторија во Институтот за физика во [[Göttingen|ГотингенГетинген]].
Во декември 1837, Хановарианската влада го отфрли Вебер, еден од [[GöttingenГетингеншка Seven |Седуммината на Готинген]]седумка, од својата функција на Универзитетот од политички причини. Вебер потоа отпатува за извесно време, во посета на Англија, меѓу другите земји, и стана професор по физика во Лајпциг од 1843 до 1849, кога тој беше вратен во Гетинген. Едно од неговите најважни дела, напишано со [[Carl Friedrich Gauss|Карл Фридрих Гаус]] и [[Carl Wolfgang Benjamin Goldschmidt|Карл ВолфгенгВолфганг БенџаминБенјамин Голдшмид]], е ''Atlas des Erdmagnetismus: nach den Elementen der Theorie entworfen''. Тој студирал магнетизам со Гаус, и во текот на 1864 го објавил неговто дело ''Електродиманични пропорционални мерки'' содржувајќи систем на апсолутни мерења за електрична струја, што ја формира основата на оние кои се во употреба. Вебер починал во [[Göttingen|ГотингенГетинген]], каде бил погребан на истите гробишта како [[Max Planck|Макс Пленк]] и [[Max Born|Макс Борн]].
Тој бил избран за странски член на [[RoyalКралска Swedishшведска Academyакадемија ofна Sciencesнауките|Кралската шведска академија на науките]] во 1855.
Во 1856 со [[RudolfРудолф KohlrauschКолрауш]] (1809–1858) тој покажа дека односот на [[Еlectrostatic|електростатикатаелектростатика]]та со [[electromagnetismелектромагнетизам|електомагнетизмот]] произведува број кој одговара со вредноста на тогаш познатата брзина на светлината. Ова откритие довело до [[Maxwell'sМаксвелова conjectureпретпоставка|Максвеловата претпоставка на Максвел]] дека [[light|светлинатасветлина]]та е [[electromagnetic wave|електромагнетен бран]]. Ова доведе до развој на тероијата на Вебер за [[Weber electrodynamics|електродинамикатаекетродинамика]]та. Исто така, првата употреба на буквата "С" беше за означување на [[speedбрзина ofна lightсветлината|брзината на светлината]] во 1856 на хартија од Колрауш и Вебер.
Единицата во [[SI|СИ-систем]] системотот за [[magnetic flux|магнетен тек]], (симбол: '''Wb''') е наречен токму по него.
==Поврзано==
|
