Крстоносните војни имаат големо значење за историјата на источноевропските народи. За време на крстоносните походи за прв пат се судираат интересите на истокот и западот.Нетрпеливоста на западните народи спрема
исламот била главна причина за започнување на крстоносните походи.Меѓутоа за кратко време религиозниот мотив избил на втор план и на преден план избиле политичките мотиви.Крстоносците веќе не размислувале за ослободување на за ослободување на Ерусалим, туку за основање на свои независни кнежевства и за освојување на Византија.Главна причина за започнување на крстоносните војни било обидот на западната црква да ја потчини источната.Како главен повод за започнување на походот било молбата на византискиот император [[Алексиј I КомненКомнин]] до папата Урбан II за помош против Турците Селџуци.Сето ова има своја предисторија.Муслиманите во V III век загосподариле со Азија и Африка, како и со средоземното море и некои делови на западна европа.Во 717 год. Го опсадувале Константинопол но императорот Лав III успеал да ги совлада нападите и да го спаси градот.Во 732 год. Арапите доживеале пораз кај Поатје од страна на франечкиот владетел Карло Мартел.И покрај некои успеси кои Арапите ги имале на Крит и Сицилија веќе нивната сила не била како порано.Нова опасност за христијанството станале Турците Селџуци.Тие продреле во Багдадскиот калифат и ги покориле Месопотамија и Персија.Наскоро ја освоиле и Мала Азија и таму формирале свој султанат.Во 1071 год. султанот Али Арслан ги поразил Византијците кај Манцикерт во Ерменија.Во 1077 година бил освоен Ерусалим.Ова било причина папата Урбан II да го свика Клермонскиот собор каде што добил многу приврзаници.Главни приврзаници на идејата за започнување на крстоносниот поход биле феудалните барони на запад кои сакале нови поседи.За разлика од западните земји Византија не била заинтересирана за крстоносниот поход бидејќи таа и предходно имала судири со муслиманите.Во првиот крстоносен поход најголемо учество зеле француските витези предводени од Роберт Фландрински.Тој му се обратил на папата и барал да започне походот.Императорот Алексиј не скал навлегување на крстоносна војска на територија на Византија но сепак не успеал да го спречи тоа.
