Социјализацијата започнува со раѓањето. Од моментот на [[раѓање]] добиваме нараквица со [[број]] за да не можат да не заменат со други, добиваме сина или розова [[облека]] за да не идентификуваат како [[машко]] или [[женско]]. Со самиот тој [[чин]] започнува [[процес]] на [[учење]] на нашите улоги во општеството, [[учење]] на општествените [[норми]]. На пример, воочливо е дека на машките и женските деца различноим се однесуваатнаметнуваат различни норми на однесување. Кај машките се поттикнуванаметнува агресивноста, затоа што таа се смета за природна. Природно е да им се купуваат играчки кои ја симболизираат агресивноста, на пример пиштоли, пушки, фигури на мали војници и така натаму. Од друга страна пак, кај женските деца е сосема поинаку, кај нив се поттикнуванаметнува стереотипното однесување на мајки и жени, па им се купуваат кукли, мали кујни за играње и слично. ВоНо сите тие улоги децата се чувствуваат убаво. Нана некои девојчиња им претставува задоволство да играат [[фудбал]], додека пак на некои момчиња интересно им е да играат со кукли. Меѓутоа општеството често присилно успева да ги наметне стандардните и стереотипнистереотипните обрасци на [[однесување]]. Психолозите упатуваат на тоа дека во изградувањето на особините на личноста особено се важни искуствата од првата [[година]].
Истражувањата покажуваат дека социјализацијата е [[процес]] којшто се одвива во текот на целиот [[живот]], преку кој луѓето ги учат основните [[вештини]], [[норми]], [[правила]], статуси и [[вредности]] кои пак се неопходни за да можеме да функционираме како активни членови на општеството.
