Големата експлозија: Разлика помеѓу преработките

Теоријата за '''големата експлозија''' наречена „'''Биг Бенг'''“ потекнува од набљудувањето на структуратасоставот на [[вселена]]та како и од теориските разгледувања и сфаќања.

Во [[1912]] година Весто Слипхер прв го измерил [[Доплеровиот ефект]] на Спиралната Небуламаглина ( тоа е застарен термин за спирални галаксии), и набрзо открил дека скоро сите небули[[маглини]] се оддалечуваат од Земјата. Тој не го сватил космолошкото вовлекување на овој факт, и секако во тоа време беше многу контраверзно дали оваа небуламаглина ( прашина) е остров на универзум надвор од нашиот Млечен пат. Десет години подоцна, Алеџандер Фриедманн, руски космологист и математичар го изведува Фридмановото изедначување од Алберт Ајнштановото изедначување на генералната релативност покажувајќи дека Универзумот можеби се шири спротивно од статичниот Универзум според Ајнштајн. Во 1924 година мерењата на Едњин[[Едвин ХубблеХабл]] на огромна далечина до најблиската спирална небуламаглина покажале дека всушност овие системи биле други галаксии. Независното изведување на фридменовото изедначување во 1927 година, Георгес Лемаîтре, белгиски физичар предпоставува дека повлекувањето на небулатамаглината било последица на растењето на Универзумот.

Во 1931 година Лемаîтре отишол подалеку со тоа што претпоставил дека штом Универзумот расте тој мора и да се смалува. Па така според неговата претпоставка тој периодично ратсе и се смалува и ке продолжи да го прави тоа сè додека може да контрахира донесувајќи го целиот хаос во Универзумот во една единствена точка “прастар„прастар атом”атом“ , тоа е точка во времето во која просторот и времето нема да постојат.

Почнувајќи во 1924 година, ХубблеХабл макотрпно развива серијаниза напоказатели индикатори наза дистанцадалечина, претходник на космичката далечинска скала за дистанца, користејќи го 2,.500 милиметарскиот телескоп на опсерваторијата Маунт Вилсон обсерваторијата. Ова му овозможило да ги пресмета дистанцитерастојанијата до галаксиите њхосечиишто редсхифтс[[црвено веќепоместување|црвени беапоместувања]] биле веќе измерени, поголемиот дел од страна на Слипхер. Во 1929 година, ХубблеХабл открил корелацијасооднос помеѓу дистанцата и брзината на повлекување - сега позната како Хаблов закон. Лемаîтре веќе покажал дека ова било очекувано, давајќи го Космолошкиоткосмолошкото Принципначело.

После Втората Светска војна се појавуваат два правци на верување за тоа како настанал Универзумотуниверзумот. Едниот е моделот на Фред Хоѕле кој вели дека Универзумот е во сторг ред од кој не отстапува и нема никакви придвижувања додека според теоријата на Лемаîтре наречена Биг Бенг која што ја застапувал и проширувал Георге Гамоњ кој ја вовел Биг Бенговата нуклеосинтеза , а неговите помошници Ралпх Алпхер и Роберт Херман ја претпоставиле космичката бранова радијација, Најпрво оваа теорија била исмејувана но во 1964 таа е прифатена како најдобра теорија за настанувањето на Универзумот.

Големи достигувања во врска со теоријата за Биг Бенг се постигнуваат во 1990 те години како резултат на големите телескопи како што се ХубблеХабл биле телескопот како и анализите од сателитот ЦОБЕ сателитот. Космолозите сега имаат речиси прецизни мерки на повеќето параметри за Биг Бенг моделот и имаат направено неочекувани откритија дека растењето на Универзумот се забрзува.

{{астрономија-никулец}}