Синхараџа
Шумскиот резерват Синхараџа ― шумски резерват и жариште за биолошка разновидност во Шри Ланка. Тој е од меѓународно значење и е прогласен за биосферен резерват и светско наследство од страна на УНЕСКО.[1]
Шумски резерват Синхараџа | |
---|---|
Место | Сабарагамува и Јужна Покраина, Шри Ланка |
Координати | 6°25′00″N 80°30′00″E / 6.41667° СГШ; 80.50000° ИГД |
Површина | 88,64 km2 (34,22 sq mi) |
Воспоставен(а) | април 1978 |
Управно тело | Одделение за шумско зачувување |
Светско наследство на УНЕСКО | |
Критериум | природен: ix, x |
Навод | 405 |
Запис | 1988 (XII заседание) |
Според Меѓународниот сојуз за зачувување на природата (МСЗП), Синхараџа е последната остварлива област на примарната тропска прашума во земјата. Повеќе од 60% од дрвјата се ендемични и многу од нив се сметаат за ретки. 50% од ендемичните видови на животни во Шри Ланка (особено пеперутки, водоземци, птици, змии и видови риби). Тој е дом на 95% ендемични птици.
Ридската девствена прашума, дел од Шриланечкиот низински дождовношумски екорегион, била спасена од најлошото комерцијално сеча поради нејзината непристапност и била прогласена за Светски биосферен резерват во 1978 година и за светско наследство во 1988 година.
Поради густата вегетација, дивиот свет не се гледа толку лесно како во националните паркови во сувата зона, како што е Јала. Има околу 3 слона и околу 15 леопарди. Најчестиот поголем цицач е ендемичниот пурпурноличен лангур.
Птиците имаат намера да се движат во јата со мешано хранење, секогаш предводени од бестрашниот голем рекотоопашест дронго и бучното портокаловоклунесто џагорко. Од 26-те ендемични птици во Шри Ланка, сите 20 видови дождовни шуми се среќаваат овде, вклучително и неостварливата црвеноличната малкоха, зеленоклунестиот кукал и шриланечката сина страчка.
Меѓу влекачите спаѓаат ендемичните зелената јамичарка и грбавоносната јамичарка, а има и голема разновидност на водоземци, особено дрвните жаби. Меѓу безрбетници се ендемичните шриланечки птичјокрилести пеперутки и пијавици.
Етимологија
уредиОпкружена со густа магла, опасната, темна и мистериозна шума Синхараџа е потопена во длабока легенда и загадочност. Зборот синхараџа произлегува од зборовите лав (සිංහ / சிங்கம், синха) и крал или кралство (රාජ / ராஜா, раџа), и познатата народна легенда има тоа дека легендарниот лавот живеел во заштитена шума.
Географија
уредиМестоположба
уредиШумскиот резерват Синхараџа покрива поголем дел од сливот Калу Ганга и мал дел од северниот дел на Џин Ганга, најголемиот дел од шумата, 60% е содржан во границите на округот Ратнапура. Останатите делови го вклучуваат округот Гале со 20% и округот Калутара со 20%.[2]
Природна
уредиДождовната шума најверојатно настанала во ерата Јура (од 200 милиони години до пред 145 милиони години). Оваа шума опфаќа распон од 36.000 хектари (360 км²).[3] Резерватот е само 21 км од исток кон запад, а најмногу 7 км од север кон југ, но тоа е ризница на ендемични видови, вклучувајќи дрвја, инсекти, водоземци, влекачи, птици и цицачи. Густината на вегетацијата на шумите Синхараџа е околу 240.000 растенија на хектар, најгустата дождовна шума во Азија.[4]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ Centre, UNESCO World Heritage. „Sinharaja Forest Reserve“. UNESCO World Heritage Centre (англиски). Посетено на 9 декември 2021.
- ↑ „Sinharaja Rain Forest Sri Lanka | Wildlife Places in Sri Lanka“. www.ceylonexpeditions.com. Посетено на 9 декември 2021.
- ↑ „Sri Lanka's Sinharaja rainforest reserve to be quadrupled in size“. Mongabay Environmental News (англиски). 17 декември 2019. Посетено на 9 декември 2021.
- ↑ User, Super. „Mahoora tented safari camps Sinharaja Rainforest“. www.mahoora.lk (англиски). Архивирано од изворникот на 2021-12-09. Посетено на 9 декември 2021.