Симон Макавејски
Симон Макавејслки или Симон Таси (хебрејски: שִׁמְעוֹן הַתַּסִּי Šīmʿəōn haTassī; починал 135 пр.н.е.)[1] бил втор син на Мататија, а со тоа и член на хасмонејската династија. Името „Таси“ има конотација на „Мудриот“, назив што може да значи и „управител“, „водич“, „член на совет“ и „ревносен“.[2][3]
| Симон Макавејски Simon Thassi | |
|---|---|
 Симон Макавејски на Promptuarii Iconum Insigniorum од Гијом Рује | |
| Водач на Макавејците | |
| На престол | 142–135 пр.н.е. |
| Претходник | Јонатан Апфус |
| Наследник | Јован Хиркан |
| Принц на Јудеја | |
| Наследник | Јован Хиркан |
| Првосвештеници на Јудеја | |
| Претходник | Јонатан Апфус |
| Наследник | Јован Хиркан |
| Починал(а) | 135 пр.н.е. |
| Деца | Јован Хиркан |
| Татко | Мататијас |
Историја
уреди
Симон зел видно учество во еврејскиот бунт против Селевкидското Царство предводен од неговите браќа, Јуда Макавејски и Јонатан Апфус. Успесите на Евреите направиле целисходно за селевкидските водачи во Сирија да им покажат посебна наклоност. Затоа, Антиох VI го назначил Симон за стратег, односно воен командант, на крајбрежното подрачје што се протегало од Скалата на Тир до Египет. Како стратег, Симон ги освоил градовите Бет-зур и Јопа, ги екипирал со еврејски војници и ја изградил тврдината Хадид.[4]
По заробувањето на Јонатан од генералот Селевкид, Диодот Трифон, Симон бил избран за водач од народот, собран во Ерусалим. Тој веднаш го завршил утврдувањето на главниот град и го направил Јопа безбеден (1 Макавеј 13: 8-13: 11 ;[5] Јосиф, Антиквитети Бк 13 Г 6, 4).[6]
Во Хадид го блокирал напредувањето на Трифон, кој се обидувал да влезе во земјата и да го преземе престолот на Сирија. Бидејќи Трифон не можел ништо да добие со сила, тој побарал откуп за Јонатан и предавање на синовите на Јонатан како заложници. Иако Симон бил целосно свесен дека Трифон ќе го измами, и Јосиф и Првата книга макавејска наведуваат дека тој се придржувал кон двете барања, за луѓето да видат дека сторил сѐ што е можно за својот брат. Сепак, Јонатан бил предавнички убиен, а заложниците не биле вратени. Така Симон станал единствениот водач на народот.[4]
Како противник на Диодот Трифон, Симон одлучил да застане на страната на селевкидскиот крал, Димитриј II, кому му испратил пратеник со барање за ослободување од оданочување за земјата. Фактот дека неговото барање било одобрено подразбира признавање на политичката независност на Јудеја.[4]
Станал првиот принц на еврејската хасмонејска династија. Владеел од 142 до 135 година пр.н.е.
Хасмонејската династија била основана со резолуција, усвоена во 141 година пр.н.е., на големо собрание „на свештениците и народот и старешините на земјата, за Симон да биде нивниот водач и првосвештеник засекогаш, додека не се шојави верен пророк.“( 1 Мак. 14:41 [7]) Признавање на нова династија од страна на Римската Република била дадена од страна на Сенатот околу 139 година пр.н.е., кога делегацијата што го претставувала Симон била во Рим. Симон го направил еврејскиот народ полунезависен од Селевкидското Царство.
Во февруари 135 година пр.н.е., бил убиен по поттик на неговиот зет и ривал Птоломеј, син на Авубус.[1] По Симон, следел неговиот трет син, Јован Хиркан, чии двајца браќа, Мататија и Јуда, биле убиени, заедно со нивниот татко.
Наследство
уредиСимон (и неговата хебрејска форма, Симеон) ќе стане најпопуларното машко име околу три века потоа во Хасмонското Царство и во Римска Јудеја. Ова било во чест на еврејскиот херој кој постигнал независност за еврејската држава, како и затоа што „Симон“ не звучело вештачки или чудно за грчките уши.[8][9]
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 Rogerson, J. W. (2006). The Oxford Handbook of Biblical Studies. OUP Oxford. стр. 292. ISBN 9780199254255.
Simon Maccabee was killed by a Jewish rival in 135 BCE, the last of the Maccabees to 'die with his boots on', and his son John Hyrcanus (I) took over. Under Hyrcanus (135–104 BCE) Jewish independence was finally achieved
- ↑ International Standard Bible Encyclopedia, Thassi, accessed 6 January 2021
- ↑ „The Story of Chanukah“. www.chabad.org. Посетено на 2016-12-11.
- ↑ 4,0 4,1 4,2
„Simon Maccabeus“. Еврејска енциклопедија. 1901–1906.
- ↑ 1 Maccabees 13:8-13:11
- ↑ Josephus, Antiquities of the Jews Bk13 Ch6:4
- ↑ 1 Maccabees 14:41
- ↑ Hengel, Martin (1974). Judentum und Hellenismus: Studien zu ihrer Begegnung unter besonderen Berücksichtigung Palästinas bis zur Mitte des 2. Jahrhunderts vor Christus [Judaism and Hellenism : Studies in Their Encounter in Palestine During the Early Hellenistic Period] (1 English. изд.). London: SCM Press. стр. 64.
- ↑ Ilan, Tal (2002) Lexicon of Jewish Names in Late Antiquity: Palestine 330 BCE–200 CE (Texts & Studies in Ancient Judaism, 91), Coronet Books, pp. 56–57; Hachili, R. "Hebrew Names, Personal Names, Family Names and Nicknames of Jews in the Second Temple Period," in J. W. van Henten and A. Brenner, eds., Families and Family Relations as Represented in Early Judaism and Early Christianity (STAR 2; Leiden:Deo, 2000), pp. 113–115; apud Bauckham, Richard (2017). Jesus and the Eyewitnesses (2. изд.). Wm. B. Eerdmans Publishing. стр. 68–72. ISBN 9780802874313. Quote (p. 71): 15.6% of men bore one of the two most popular male names, Simon and Joseph; (p. 72): for the Gospels and Acts... 18.2% of men bore one of the two most popular male names, Simon and Joseph.
Симон Макавејски Починал(а): 135 пр.н.е.
| ||
| Духовни титули | ||
|---|---|---|
| Претходник Јонатан Апфус |
Водач на Макавејците 142 пр.н.е. – 135 пр.н.е. |
Наследник Јован Хиркан I |
| Првосвештеници на Јудеја 142 пр.н.е.– 135 пр.н.е. | ||
| Нова титула Принц
деклариран |
Принц на Јудеја 141 пр.н.е.– 135 пр.н.е. | |