Семејство Бернули
Семејството Бернули (германски: Bernoulli) е најкарактеристичен пример затоа како наследноста и околината играат огромна и рамноправна улога во создавањето на генијални личности. Во три генерации на семејството Бернули имало осум математичари, неколку истакнати, од кои сите не почнале така, но кај сите нив математичкиот талент на крај, сепак превладал над другите интереси.
Бернулиевите, како и други протестантски семејства, избегале во 1583 од верски причини, од Антверпен, Холандија во Франкфурт. Подоцна се населиле во Базел, Швајцарија. Тие биле многу богати трговци. Кај повеќе членови од семејството Бернули математичкиот талент, латентен низ генерации, дошол до израз кога во науката се создале услови за таков развој. Меѓу нив, најголем придонес за математиката дале Јакоб, неговиот брат Јохан и Даниел, синот на Јохан.[1]
Никола имал три сина кои станале основата на династијата на математичари:
- Јакоб Бернули (1654–1705), математичар по кој се именувани Бернулиевите броеви и автор на Уметноста на претпоставката
- Никола Бернули (1662–1716), уметник и советник на Базел
- Јохан Бернули (1667–1748), математичар и ран посвојувач на калкулусот.
Покрај горенаведените личности, Бернулиевото семејство создало многу познати уметници и научници, поточно број на славни математичари во осумнаесеттиот век:
- Никола I Бернули (1687–1759), математичар и основоположник на Санкт Петербуршкиот парадокс
- Никола II Бернули (1695–1726), математичар кој работел на диференцијални равенки и веројатност
- Даниел Бернули (1700–1782), создавач на Бернулиевиот принцип
- Јохан II Бернули (1710–1790), математичар и физичар
- Јохан III Бернули (1744–1807), астроном, географ и математичар
- Јакоб II Бернули (1759–1789), физичар и математичар
- Ханс Бено Бернули (1876–1959), швајцарски архитект на дваесеттиот век