Сарска офанзива

Напад на француските војски на Сар од 7 до 16 септември 1939

Сарската офанзива (7-16 септември 1939) бил напад на француските војски на Сар, на западната граница од Третиот Рајх за време на германската инвазија на Полска. Нападот бил извршен за да ѝ помогнат на Полска со напад на западниот фронт кој бил запоставен од Германија. И покрај тоа што 30 дивизии стигнале до границата (а неколку од нив и ја поминале), нападот не бил реализиран. По брзата победа во Полска, Германија ги зајакнала своите линии со трупи кои се враќале од таму, и офанзивата била прекината. Француските сили потоа се повлекувале поради германската контраофанзива од 17 октомври.

Сарска офанзива
Дел од Лажната војна во Втората светска војна
Valmy
Распоред на француските сили
Датум 7–16 септември 1939 (1939-09-07 – 1939-09-16)
Место Сар, Германија
49°10′N 7°15′E / 49.167° СГШ; 7.250° ИГД / 49.167; 7.250
Исход Повлекување на Французите
Завојувани страни
 Франција  Германија
Сила
40 дивизии
400 тенкови
4,700 артилериски орудија
22 дивизии
100 артилериски орудија
Жртви и загуби
400 убиени
1,600 ранети или исчезнати
4 уништени тенкови
196 убиени
356 ранети
114 исчезнати[1]
11 уништени авиони[2]

Заднина

уреди

Во 1921 година, француската армија и полската армија склучиле одбранбен сојуз против Германија и потпишале воена конвенција.[3]

Цел на офанзивата

уреди

Според конвенцијата, француската армија требало да ги започне подготовките за голема офанзива три дена по започнувањето на мобилизацијата. На 15-тиот ден од мобилизацијата (на 16 септември), француската армија требало да започне целосен напад врз Германија. Превентивната мобилизација во Франција започнала на 26 август, а на 1 септември била прогласена целосна мобилизација.

Француски операции

уреди

Се очекувал голем француски напад на Западниот фронт веднаш по започнувањето на војната, но Британија и Франција биле претпазливи поради стравот од германски воздушни напади врз нивните градови; тие не знаеле дека 90 посто од германските фронтовски авиони се во Полска. [4] Француската офанзива по долината на Рајна започнала на 7 септември, четири дена откако Франција ѝ објавила војна на Германија. Вермахтот бил ангажиран во нападот на Полска и Французите имале бројчана предност долж границата со Германија, но Французите не презеле акција. Единаесет француски дивизии успешно напредувале до 32 км од Сарбрикен, соочени со слаб германски отпор. Француската војска зазела околу 12 градови и села без отпор.

До 9 септември Французите веќе го окупирале поголемиот дел од шумата Варнт.[4] Офанзивата била прекината откако француските сили сфатиле дека Германците ја минирале шумата.

 
Француски војници во Лаутербах

Французите застанале пред линијата Зигфрид, иако дошле на неколку километри јужно од неа.

Французите држеле германска територија долж целиот фронт Рајна- Мозел, но по падот на Полска,[4] на 21 септември генералот Морис Гамелен им наредил на француските единици да се вратат на своите почетни позиции по Мажиновата линија.

За време на повлекувањето, Германците преминале во контраофанзива, а на 28 септември француските сили го одбиле контранападот во областа помеѓу Бишмисхајм и Омерсхајм.

На 17 октомври Французите целосно биле повлечени. Имало околу 2.000 француски жртви (убиени, ранети или болни).[5]

Последици

уреди
 
Луј Фори, шеф на француската воена мисија во Полска

Полскиот план за одбрана, План Запад, претпоставувал дека сојузничка офанзива на Западниот фронт ќе овозможи значително растоварување на полскиот фронт на исток.[6]

Но, ограничената и млака офанзива на Сар не предизвикала пренасочување на германските трупи. Англо-францускиот Врховен воен совет за прв пат се состанал на 12 септември во Абевил (Франција). Било одлучено веднаш да се прекинат сите офанзивни дејства.

Следниот ден, командантот на француската воена мисија во Полска, генерал Луј Фори, го информирал полскиот началник на Генералштабот, генерал Вацлав Стачиевич, дека планираната голема офанзива на западниот фронт мора да се одложи од 17 до 20 септември.

Од 16 до 17 октомври, германската армија, засилена со трупи кои се враќале од полската кампања, извршила контраофанзива и ја вратила изгубената територија која била под контрола на француските сили кои се повлекувале како што им било наредено. [7] [8] Германците во своите извештаи наведуваат загуба од 196 војници, и 114 исчезнати и 356 ранети. Тие, исто така, наведуваат дека 11 од нивните авиони биле соборени до 17 октомври.[2] Французите имале околу 2.000 жртви.[5] На сите француски дивизии им било наредено да се повлечат во нивните касарни долж Мажиновата линија. Започнала Лажната војна.

На Нирнбершкиот процес, германскиот воен командант Алфред Јодл рекол дека „не пропадневме уште во 1939 година, само поради фактот дека за време на полската кампања, околу 110 француски и британски дивизии на Запад беа целосно неактивни против 23-те германски дивизии“.[9] Генералот Зигфрид Вестфал изјавил дека ако Французите нападнеле со цела сила во септември 1939 година, германската армија „можеше да издржи само една или две недели“.[10]

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. "Berlin Diary" by William Shirer, 20 October 1939
  2. 2,0 2,1 "Berlin expects Italy will react to New Turkish Treaty" Associated Press, 20 October 1939
  3. Jordan 2002.
  4. 4,0 4,1 4,2 Gunther, John (1940). Inside Europe. New York: Harper & Brothers. стр. xviii.
  5. 5,0 5,1 „La drôle de guerre 39-40“ [The Phony War 39-40]. Ministére Des Armées. Посетено на 22 September 2021. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „fmod“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  6. Seidner, Stanley S. (1978). Marshal Edward Śmigły-Rydz Rydz and the Defense of Poland. New York. стр. 89–91. OCLC 164675876.
  7. Kaufmann & Kaufmann 2002.
  8. Germans counterattack in the Saar region Monday, 16 October 1939. Chronology of WWII
  9. „Trial of the Major War Criminals before the International Military Tribunal“ (PDF). Library of Congress. Nüremberg. 1948. стр. 350.
  10. World at War - "France Falls" - Thames TV