Салцбергеров Залив

Салбергеров Залив (англиски: Sulzberger Bay) — залив помеѓу островите Фишер и Волмер, долж брегот на Земјата на Кралот Едвард VII. Откриен е од експедицијата на Ричард Берд на 5 декември 1929 г., и наречен по Артур Х. Салцбергер, издавач на „Њујорк тајмс“ и поддржувач на експедициите од 1928–1930 и 1933–1935 г.^[1]

Салцб. Зал.

Местоположба на Антарктикот

Заливот ја вдлабнува предницата на Салцбергерова Ледена Плоча (77°S 148°W / 77° ЈГШ; 148° ЗГД / -77; -148). Има димензии од 137 на 80 км и се граничи со брегот на Земјата на Мери Берд, меѓу полуостровот Едвард VII и Гестовиот Полуостров. Плочата е забележана и грубо искартиран од Бердовата антарктичка експедиција (1928–1930).^[2]

Салцбергервата Котлина (77°00′S 152°30′W / 77° ЈГШ; 152.5° ЗГД / -77; -152.5) е подводна котлина во средиштето на Росовата Ледена Плоча наречен во врска со Салцбергеровиот Залив.^[3]

Образување на санти

Од плочата се одвоиле санти во 2011 г., еден ден по земјотресот во Тохоку и неговото цунами. Ова цепење на мразот се должи на цунамито кое допатувало до плочата, 13.600 км² од епицентарот на земјотресот. Главната санта имала површина колку островот Менхетн. Вкупната површина на сите отцепени санти изнесува 125 км². Овој дел од плочата се нема поместено уште од 1946 г.^[4]^[5]