Прогрес (поларна станица)

Станица „Прогрес“ (Прогрес-2) — советска и руска целогодишна антарктичка станица, која се наоѓа на територијата на Ларсемановите Ридови, на брегот на заливот Придз, во близина на езерото Степед.

Станица „Прогрес“
Прогресс
Антарктичка станица
Поглед кон станицата
Поглед кон станицата
Земја СССР
 Русија
АнтарктикЛарсеманови Ридови
Антарктик
Управувана одИнститут за истражување на Арктикот и Антарктикот
Основана1 април 1988 (1988-04-01)
Надм. вис.&1000000000000001500000015 м
Население
 • Вкупно
  • повеќе од 80
ВидЦела година
ПериодГодишен
СтатусОперативен
Мреж. местоwww.aari.nw.ru

Недалеку од Прогрес се наоѓа кинеската станица Жонгшан и индиската станица Барати.

Историја уреди

Станицата Прогрес била отворена на 1 април 1988 година како сезонска геолошка база. На 26 февруари 1989 година, таа била поместена за 2,5 километри поблиску до источниот брег на заливот Тулења, на местото на истовар на бродови [1] .

Новата база се наоѓа помеѓу ридовите и крајбрежјето на заливот Придз на карпесто-песочно плато со релативно рамна површина на надморска височина од 15,5 метри. Сите станици (освен зградата на дизел-електраната) биле уредени на наколна тубуларна основа висока до 1,5 метри. Изградени се вкупно 12 згради (од кои 8 станбени). Греењето на станбените згради е електрично, вентилацијата природна, а насекаде има санитарни јазли. Во кујната можат да јадат 20 луѓе во исто време. Кујната е опремена со електрични и плински шпорети. Во станицата Прогрес зимуваат од 16 до 24 лица, во летната сезона бројот на вработени се зголемува на 77 лица.

Напојувањето на станицата го вршат два дизел генератори со вкупна моќност од 135 kW. За да се зголеми опстанокот на станицата, постојат два генератори за итни случаи во посебни згради, со моќност од 30 и 60 kW. Вкупната потрошувачка на дизел-гориво на станицата, земајќи ја предвид работата на транспортот, изнесува 20 тони месечно. На 9,5 км од станицата на местото на северната падина на ледената купола на брегот Ингрид Кристенсен, има аеродром за воздушна комуникација со други станици за прием на авиони со скијачка шасија, а пистата е долга 1900 метри. Во близина на самата станица Прогрес се наоѓа хелиодром .

Во 2000 година работата на станицата била замрзната, но од 2003 година повторно била обновена.

Од 2004 година, на станицата е изграден нов комплекс за зимување. На 05.10.2008 година во станицата избувнал пожар, при што загинал еден вработен, а две лица биле повредени. Целосно изгорела куќата во изградба, уништена била и радио опремата на станицата, што ја отежнало комуникацијата со станицата. Услужните згради на станицата не биле оштетени [2] .

По 2010 година, било планирано да се пренесе транспортниот центар од станицата Мирни до станицата Прогрес и да се организираат патувања со санки до станицата Восток.

Во 2013 година била завршена изградбата на нов зимски комплекс, кој вклучува станбен модул со сауна и теретана опремена со опрема за вежбање, маса за тенис и билијард, канцеларии за метеоролози и радио оператори, медицинска единица опремена не полоша од современа областна болница. Според поларните истражувачи, новата станица е најудобна меѓу руските бази на Антарктикот [3] . Биле поставени и нови објекти за електраната, работилници и складиште за гориво.

На 23 февруари 2018 година, на територијата на станицата бил откриен споменик - бронзена биста на советскиот космонаут Јуриј Гагарин [4] .

Во 2018–2019 година, на станицата бил распореден центар за унифицирано територијално дистрибуиран информациски систем за далечинско набљудување на Земјата. Добива информации од далечински сателити. Ова е првиот центар на системот, кој се наоѓа на јужната хемисфера.[5][6]

Во јануари 2020 година, за прв пат, биле лансирани мобилни комуникации на руска станица на Антарктикот [7][8] .

Клима уреди

Климатски податоци за Станица „Прогрес“
Месец Јан Фев Мар Апр Мај Јун Јул Авг Сеп Окт Ное Дек Годишно
Прос. висока °C (°F) 3.3
(37.9)
0.0
(32)
−6.1
(21)
−9.5
(14.9)
−11.9
(10.6)
−10.6
(12.9)
−12.9
(8.8)
−12.5
(9.5)
−10.6
(12.9)
−7.9
(17.8)
−1.9
(28.6)
2.8
(37)
−6.48
(20.33)
Сред. дневна °C (°F) 0.6
(33.1)
−2.6
(27.3)
−8.2
(17.2)
−12.0
(10.4)
−14.7
(5.5)
−13.8
(7.2)
−16.0
(3.2)
−15.9
(3.4)
−14.2
(6.4)
−11.5
(11.3)
−5.0
(23)
0.3
(32.5)
−9.42
(15.04)
Прос. ниска °C (°F) −1.6
(29.1)
−4.6
(23.7)
−10.0
(14)
−14.6
(5.7)
−17.5
(0.5)
−16.1
(3)
−19.1
(−2.4)
−18.1
(−0.6)
−16.1
(3)
−14.1
(6.6)
−7.7
(18.1)
−2.1
(28.2)
−11.8
(10.74)
Прос. врнежи мм (ин) 5.2
(0.205)
11.2
(0.441)
16.9
(0.665)
9.9
(0.39)
16.8
(0.661)
18.7
(0.736)
11.8
(0.465)
11.5
(0.453)
15.8
(0.622)
14.0
(0.551)
6.8
(0.268)
10.3
(0.406)
148.9
(5.863)
Прос. релативна влажност (%) 60.9 59.5 62.2 59.5 59.0 58.8 58.1 58.1 59.9 58.9 58.9 60.4 59.52
Сред. бр. сончеви часови месечно 347.3 180.1 118.4 77.6 14.0 0.0 5.8 66.1 124.0 228.5 332.7 365.8 1.860,3
Извор: Институт за истражување на Арктикот и Антарктикот[9]

Поради особеностите на орографијата, климатските услови овде се помалку тешки во споредба со најблиските крајбрежни станици. Декември е најтопол месец, јули е најстуден [1] .

Просечната годишна брзина на ветерот е 6,7 m/s, преовладувачкиот правец на ветерот е источен. Бројот на денови со брзина од 15 m/s или повеќе е околу 50 годишно. Апсолутната максимална брзина на ветерот била забележана во јули 1998 година и изнесувала 53 m/s. Во летниот период типично е дневното менување на правецот и брзината на ветрот. Во текот на ноќта, по правило, се забележува источен ветер со засилувања до 10 m/s или повеќе, а потоа во втората половина од денот значително слабее и може да го промени правецот во западен и југозападен. Врнежите во областа на станицата паѓаат главно во форма на снег, во лето - во форма на снежни зрна, понекогаш во форма на дожд. Бројот на денови со снежна бура е околу 60 годишно.

Наводи уреди

  1. 1,0 1,1 „Станция Прогресс“. Архивирано од изворникот на 2016-03-06. Посетено на 2016-01-07. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)
  2. „В Антарктиде загорелась российская станция“. www.dni.ru (руски). Архивирано од изворникот на 2020-06-25. Посетено на 2019-11-11. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)
  3. „Новый зимовочный комплекс в Антарктиде: «курорт» среди вечной мерзлоты // Вести.Ru“. Архивирано од изворникот на 2013-03-12. Посетено на 2013-03-08. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)
  4. „В Антарктиде открыли памятник Юрию Гагарину“. Новые Известия. 2018-02-23. Архивирано од изворникот на 2021-02-13. Посетено на 2019-11-11. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)
  5. „Россия создаст в Антарктиде центр приема космической информации“ (руски). Российские космические системы. 2018-02-20. Архивирано од изворникот на 2021-04-13. Посетено на 2021-03-08. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)
  6. „Антарктический комплекс ЕТРИС ДЗЗ начнет работу в апреле“ (руски). Роскосмос. 2019-02-04. Архивирано од изворникот на 2021-03-04. Посетено на 2021-03-08. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)
  7. „Первая российская сотовая базовая станция в Антарктиде // Так не договаривались, 26 марта 2020 г.“ (руски). Архивирано од изворникот на 2020-08-09. Посетено на 2020-07-20. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)
  8. „МТС установила станцию сотовой связи в Антарктиде“. Коммерсантъ. 2020-01-21. Архивирано од изворникот на 2020-01-22. Посетено на 2020-02-11. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)
  9. „Progress Station (89574)“. Arctic and Antarctic Research Institute. Архивирано од изворникот на December 8, 2015. Посетено на December 2, 2015.

Надворешни врски уреди