Небојша Човиќ
Небојша Човиќ (роден на 2 јули 1958 година) е српски стопанственик, кошаркарски извршен директор и поранешен политичар. Тој во моментов ја извршува функцијата претседател на Црвена Ѕвезда.
Почетокот на животот и образованието уреди
Човиќ е роден во Белград, НР Србија, ФНР Југославија, а дипломирал на Машинскиот факултет на Универзитетот во Белград. Во 2000 година, тој докторирал на истиот универзитет.
Политичка кариера уреди
Во 1992 година, како член на Социјалистичката партија на Србија (СПС), 34-годишниот Човиќ го започна своето искачување на политичката скала со позиција на потпретседател на извршен одбор задолжен за економија и финансии во градското собрание во Белград.
Една година подоцна, во 1993 година, тој напредуваше на позицијата претседател на градската влада. Во 1994 година е избран за градоначалник на Белград. Паралелно, Човиќ беше пратеник (пратеник) на СПС во Народното собрание на Србија. Човиќ беше разрешен од градоначалничката функција во средината на јануари 1997 година од страна на српскиот претседател и лидер на партијата СПС, Слободан Милошевиќ, поради повеќемесечните протести во Србија поради измамата на општинските избори во ноември 1996 година.[1] Тој во истата прилика беше избркан од СПС.
Тој стана претседател на Демократска Алтернатива (ДА) откако партијата беше формирана од одреден број членови на СПС, кои се отцепија од СПС во јули 1997 година.[2]
Човиќ служеше како шеф на Координативниот центар за Косово и Метохија и како шеф на Координативниот центар на Јужна Србија за време на конфликтот во Прешевската долина (1999–2001).[3]
Од 24 октомври 2000 година до 25 јануари 2001 година тој беше член на триото ко-премиери заедно со Миломир Миниќ од СПС и Спасоје Круниќ од Српското движење за обнова (СПО) кои транзиционално управуваа со Србија по Булдожерската револуција, кога Мирко Марјановиќ беше отпуштен. По атентатот на Зоран Ѓинѓиќ, тој беше вршител на должноста премиер на Србија од 12 до 16 март 2003 година.[4]
Во 2004 година, неговата партија Демократска алтернатива се спои во Социјалдемократската партија (СДП). Во 2005 година стана претседател на Социјалдемократската партија. Партијата престана да постои во 2010 година [5]
Тој беше обвинет за корупција во јануари 2016 година.[6]
Кариера на спортска администрација уреди
- ФМП Железник (1991–2011)
Во 1991 година, Човиќ се вклучи во српскиот кошаркарски клуб КК ИЛР Железник, неактивен спортски колектив за работниците од државната металуршка фабрика Иво Лола Рибар.[7] Неактивен од 1986 година, клубот го обнови Човиќ под покровителство на неговата приватна фабрика за метални производи Фабрика металних производство АД и преименувана во ФМП Железник. Под негово водство и сопственост, клубот прерасна во еден од врвните тимови во Србија и СР Југославија, развивајќи репутација за развој на играчи и квалитетна работа со помладите категории.
До 1993 година, клубот доби свој кошаркарски објект - Салата Железник со 2.000 седишта, која тогаш служеше како негова домашна арена. Брзо искачувајќи се на кошаркарската пирамида на СР Југославија, ФМП ја започна сезоната 1994–95 во Втората сојузна лига, освојувајќи промоција во највисокото кошаркарско натпреварување во земјата за следната сезона 1995–96.
Во 1998 година, Човиќ го донесе поранешниот југословенски репрезентативец Ратко Радовановиќ како спортски директор на клубот. Радовановиќ набрзо стана синоним за клубот кој се појавува, донесувајќи одлуки за персоналот на играчите и водејќи ги неговите секојдневни операции.
Синот на Човиќ, Филип подоцна играше како организатор на играта за клубот.
- Југословенска кошаркарска федерација (1995–1997)
Кон крајот на 1995 година, додека истовремено ја извршуваше градоначалничката функција на градот Белград, како и пратеникот во Народното собрание на Србија, Човиќ стана претседател на Југословенската кошаркарска федерација (КСЈ).[7] Покрај политичките врски на Човиќ преку СПС, брзиот успех на неговиот клуб ФМП Железник кој требаше да започне да се натпреварува во најквалитетната лига на земјата таа сезона по повеќекратните унапредувања беше најдобрата можна препорака за оваа работа.
Во времето кога Човиќ дојде да ја води федерацијата, репрезентацијата на СР Југославија предводена од Дуда Ивковиќ беше актуелен европски шампион, кој се врати на меѓународните натпреварувања по четиригодишен егзил поради ембаргото на ОН. Ивковиќ набрзо се повлече и неговиот помошник Жељко Обрадовиќ ја презеде селекторската функција во државната репрезентација. Репрезентацијата имаше одлична серија на Летните олимписки игри 1996 во Атланта, стигнувајќи до финалето против американскиот Дрим Тим составен од НБА играчи. На почетокот на 1997 година, набргу по падот на Човиќ од СПС, тој беше отстранет и од функцијата КСЈ.
Наводи уреди
- ↑ Milosevic sacks mayors of Belgrade and Nis, CNN, 14 January 1997.
- ↑ Nebojsa Covic, president of the Democratic Alternative and former mayor of Belgrade: Ms. Mira Markovic Annulled November 1996 Elections, EX-YU Press, 21 November 1998
- ↑ Covic to stay at Kosovo Coordination Centre Архивирано на 8 август 2014 г., B92.net, 26 February 2004.
- ↑ Serbian PM shot dead Архивирано на 26 август 2011 г., CNN, 12 March 2003.
- ↑ Povratak u politiku (in Serbian)
- ↑ „Optužnica protiv Nebojše Čovića dostavljena Specijalnom sudu“.
- ↑ 7,0 7,1 „Nebojša Čović“. biografija.org. 4 April 2019.