Душан Ивковиќ
Душан Ивковиќ (Белград, 29 октомври 1943 - Белград, 16 септември 2021) бил југословенски кошаркар и српски кошаркарски тренер. Ивковиќ е еден од најуспешните европски тренери на сите времиња. Од 2008 до 2013 година бил селектор на српската репрезентација. Бил претседател на Спортскиот сојуз Раднички.
Ивковиќ е најуспешниот селектор на југословенската кошаркарска репрезентација на ЕП. Тој ја предводел репрезентацијата на три континентални првенства и го освоила златниот медал на сите три Загреб 1989, Рим 1991 и Атина 1995 година. На тие три првенства репрезентацијата одиграла 19 натпревари и победила на сите 19.
Во јануари 2008 година бил избран за селектор на српската кошаркарска репрезентација во следните четири години. На Европското првенство 2009 година во Полска, репрезентацијата на Србија под водство на Ивковиќ освоила сребрен медал, а на СП 2010 година го зазела четвртото место.
На почетокот на јули 2016 година објавил дека ја завршува тренерската кариера.[1][2] Прошталниот натпревар на шоуто се одржал на 20 септември 2017 година во Атина против Олимпијакос.[3][4]
Биографија уреди
Душан Ивковиќ е роден во Белград на 29 октомври 1943 година. Негови родители биле Петар, доктор по правни науки и Бранка, професорка по француски и латински јазик.[5] Неговиот постар брат бил кошаркарот Слободан Пива Ивковиќ. Ивковиќ е братучед на Никола Тесла, бидејќи мајката на Тесла, Георгина Тесла била сестра на прадедото на Ивковиќ, Тривун Мандиќ, татко на неговата баба Олга.[5]
Студиите геологија ги завршил на Рударско-геолошкиот факултет во Белград. Се оженил двапати, ги има синовите Петар и Павле.[5]
Кариера уреди
Играчка кариера уреди
Душан Ивковиќ целата своја играчка кариера, од 1958 до 1968 година ја поминал во Раднички, кој потоа се натпреварувал во првата лига на Југославија.
Тренерска кариера уреди
Првиот тренерски ангажман на Ивковиќ бил кај јуниорите на Раднички, кои го прифатиле по наговор на неговиот прв тренер Бора Цениќ. Со јуниорите на Раднички го освоил првенството на Југославија.
Ивковиќ го презел Партизан во сезоната 1978 година и го водел две сезони. Веќе првата сезона од 1978/1979 година. Ивковиќ со Партизан ги освоил првенството на Југославија, Купот на Југославија и Купот Радивоје Корач.
Тренерската кариера ја продолжил во Арис, Грција. Во Југославија се вратил во 1982 година, преземајќи го првиот тим на Раднички, а потоа го водел Шибеник во периодот од 1984 до 1987 година. Бил помошник селектор на југословенската репрезентација Крешимир Ќосиќ на Светското првенство во 1986 година и на ЕП 1987 година во Атина.
Од 1987 година, тој поминал три сезони на клупата на Војводина. Ивковиќ го наследил Ќосиќ како селектор на Југославија и со неа освоил сребрен медал на Олимписките игри во Сеул 1988 година и златни медали на Европското првенство 1989 година во Загреб, Светското првенство во Аргентина 1990 година и Европското првенство 1991 година во Рим.
По три години минати во Војводина, станал тренер на ПАОК. Во меѓувреме Југославија се распаднала, а репрезентацијата на Сојузна Република Југославија била спречена да се натпреварува од 1992 до 1995 година. Во овој клуб бил до 1994 година, кога го презел Паниониос, кој го водел две сезони. Во 1996 година бил поканет од челниците на големиот Олимпијакос, па до 1999 година бил шеф на нивниот стручен штаб, а од тоа лето до 2001 година предводена од АЕК Атина.
Од 2002 до 2007 година, тој работел во главниот град на Русија, Москва. Првите три сезони ги поминал во ЦСКА, а другите две во Динамо. Потоа се вратил на репрезентативната кошарка и од 2008 до 2013 година ја предводел српската репрезентација. Од 2012 до 2014 година по втор пат го предводел Олимпијакос и со нив ја освоил Евролигата во сезоната 2011/12.
Во летото 2014 година станал тренер на турски Анадолу Ефес.[6] Тој останал со нив до април 2016 година, кога бил отпуштен.[7] Во сезоната 2014/15 со екипата на Ефес го освоил националниот куп, но недостасувал главниот трофеј - титулата турски првак, додека во Евролигата, тимот бил елиминиран во четвртфиналето од идниот шампион Реал со 3-1 во серија. Во сезоната 2015/16 го освоил Претседателскиот куп, како што се вика таму Суперкупот, но Ефес не го одбранил Купот на Турција, додека во Евролигата бил во фазата на топ 16.
Во јули 2016 година објавил дека става крај на тренерската кариера.[1][2]
По прошталниот меч во Атина, во декември 2017 година магазинот „Недељник“ го прогласил за личност на годината.[8]
Смрт уреди
Починал на 16 септември 2021 година во болница во Белград од вода во белите дробови и херпес.[9]
Репрезентативни трофеи уреди
- злато: 1989, 1991, 1995 година
- сребро: 2009 година
- Светско првенство
- злато: 1990 година
- сребро: 1988 година
- злато: 1987 година
Клупски трофеи уреди
европски натпревари уреди
- 1979 година - со Партизан освојувач на Купот Радивоје Корач
- 1997 - Шампион на Евролигата со Олимпијакос.
- 2000 - Победник на Купот Рејмонд Сапорте со АЕК
- 2006 - Победник на Купот на УЛЕБ со Динамо Москва
- 2012 - Шампион во Евролигата со Олимпијакос.
Државни првенства уреди
- 1979 - Шампион на Југославија со Партизан
- 1992 - Шампион на Грција со ПАОК
- 1997 година - Шампион на Грција со Олимпијакос
- 2003 година - шампион на Русија со ЦСКА Москва
- 2004 година - шампион на Русија со ЦСКА Москва
- 2005 година - шампион на Русија со ЦСКА Москва
- 2012 - Шампион на Грција со Олимпијакос
Националните купови уреди
- 1979 година - Освојувач на Купот на Југославија со Партизан
- 1997 година - победник на грчкиот куп со Олимпијакос
- 2000 - Победник на грчкиот куп со АЕК
- 2001 - Победник на Купот на Грција со АЕК
- 2005 година - Победник на Купот на Русија со ЦСКА Москва
- 2015 - Победник на турскиот куп со Анадолу Ефес
- 2015 - Победник на турскиот Суперкуп со Анадолу Ефес
Награди уреди
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 „Душан Ивковић објавио крај тренерске каријере“. Politika.rs. Посетено на 1. 7. 2016. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ 2,0 2,1 „Ivković završio trenersku karijeru: Košarci ne želim, ne mogu i nikada neću reći zbogom“. Novosti.rs. Посетено на 1. 7. 2016. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ Zauvek legenda – Duda se oprostio od košarke!
- ↑ Дудa Ивковић се у Пиреју опростио од кошарке
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Јовица Кртинић: Порекло Душана Дуде Ивковића (Порекло, 16. септембар 2021)
- ↑ Б92: „Душан Ивковић дефинитивно у Ефесу“ (30.05.2014)
- ↑ Вечерње новости: „Дуди отказ СМС поруком“ (24.04.2015)
- ↑ „Dušan Ivković, ličnost godine. I njegova velika ispovest u Nedeljniku“. Nedeljnik. Архивирано од изворникот на 12. 02. 2018. Посетено на 12. 02. 2018.. Проверете ги датумските вредности во:
|access-date=, |archive-date=(help) - ↑ „Preminuo Dušan Ivković“. b92.net. 16. 9. 2021. Посетено на 16. 9. 2021. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=, |date=(help) - ↑ РТС: „Ивковић најбољи у Европи“ (27.06.2012)