Нганеко Минхиник
Нганеко Минхиник (англиски: Ngāneko Kaihau Minhinnick; 15 август 1939 — 15 јуни 2017) — лидер на Новозеландските Маори.
Биографија
уредиРодена на 15 август 1939 година со потекло од Нгати Те Ата, Минхиник пораснала во Ваиуку и била едно од 15-те деца.[1][2] Од рана возраст, таа била избрана од нејзиниот народ за иден водач, присуствувајќи на сослушувањата на Судот на Маори од 11-годишна возраст и станала каитиаки на Тахуна Марае кога имала 19 години.[3] Таа се омажила за нејзиниот сопруг, Еден Минхиник, кога имала 16 години.[2][4]
Минхиник била прогласена за млада жена на годината од Советот на Маори на Нов Зеланд во 1970 година, признавајќи ја нејзината вклученост во работите на заедницата како правда на мирот, преведувач на маорскиот јазик и учителка на маорски во ноќните часови.[4]
Во 1985 година, Минхиник била еден од водачите на барањето за пристаништето Манукау во врска со загадувањето на пристаништето до Трибуналот Вајтанги.[3][5] Извештајот на трибуналот и последователните поднесоци на Минхиник до владата биле фактори во развојот на Законот за управување со ресурси од 1991 година.[5]
Во почестите на роденденот на кралицата во 2013 година, Минхиник била назначена за Дама придружник на Орденот за заслуги на Нов Зеланд за заслуги на Маори и конзервација.[6] Нејзината инвестиција била во владината куќа во Велингтон на 5 септември 2013 година.[7]
Минхиник починала на 15 јуни 2017 година, а нејзината тангиханга (традиционален погребен обред на Маори) се одржал во Тахун Марае.[3]
Наводи
уреди- ↑ „Death search: registration number 2017/15837“. Births, deaths and marriages online. Department of Internal Affairs. Посетено на 5 September 2019.
- ↑ 2,0 2,1 Polley, Natalie (2 June 2013). „Dame Nganeko's proudest feat is her family“. Stuff.co.nz. Посетено на 9 July 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Boynton, John (19 June 2017). „Tangi for pioneering Ngati Te Ata leader being held at Tahuna Marae in Waiuku“. Waikato Times. Посетено на 9 July 2017.
- ↑ 4,0 4,1 „Rangatahi weekend“. Te Ao Hou (68): 38–39. 1970. Посетено на 9 July 2017.
- ↑ 5,0 5,1 Collins, Simon (16 June 2017). „Manukau Harbour claimant Dame Nganeko Minhinnick dies“. New Zealand Herald. Посетено на 9 July 2017.
- ↑ „Queen's Birthday honours list 2013“. Department of the Prime Minister and Cabinet. 3 June 2013. Посетено на 8 July 2017.
- ↑ „Celebration for Dame Nganeko Minihinnick“. Waatea News. 5 September 2013. Посетено на 9 July 2017.[мртва врска]