Википедија

Масакр во Сребреница

Масакрот во Сребреница, познат и како Геноцидот во Сребреница бил извршен во периодот од 11. до 23 јули 1995. година во текот на војната во БиХ од страна на војската на босанските Срби, и се состоел од убиство на над 8.000 босански муслимани, претежно мажи, во и околу Сребреница, БиХ.[6][7] Покрај војската на босанските Срби, предводена од генерал Ратко Младиќ, во масакрот учествувале и паравоени единици од Србија познати како шкорпии, кои работеле под контрола на Министерството за внатрешни работи на Србија до 1991.[8][9][10]

Падот на Сребреница и Жепа
Дел од Граѓанската војна во БиХ
Датум 11 јули – 23 јули 1995
Место Источна Босна
Исход НАТО-во бомбардирање на Република Српска
Завојувани страни
Република Српска
10. диверзиски одред 		Босна и Херцеговина
Холандија
Команданти и водачи
Ратко Младиќ
Радислав Крстиќ
Милорад Пелемиш[1]
Дражен Ердемовиќ 		Насер Ориќ
Авдо Палиќ
Тон Карреманс
Жртви и загуби
300[2]-500[3] убиени и ранени 2000 убиени[4] ,
35632 (+10000[се бара извор]) бегалци (Сребреница,Жепа→Тузла,Кладањ),
800 бегалци (→Србија)[5]
750[3] i 1500 пленени (Сребреница и Жепа)
Цвет на Сребреница, симболот на геноцидот во Сребреница

Обединетите нации ја имале прогласено Сребреница за „безбедна зона“ под своја заштита, и поради тоа многу бегалци и раселени од други региони во БиХ исто така се наоѓале во Сребреница. Безбедната зона ја надгледувале 400 вооружени холандски мировници.[11]

И покрај присуството на мировните сили на ОН (познати како УНПРОФОР), како и уверувањето на нивниот заповедник, генералот Моријон, дека Сребреница ќе биде заштитена,[12] Војската на Република Српска и паравоените единици непречено навлегле во Сребреница на 11 јули 1995., ги раздвоиле мажите од жените, и ги однеле мажите во заробеништво надвор од градот. Потоа, во период од 12 дена, заробениците биле систематски убивани и закопувани во неозначени гробници во регионот, во групи од по неколку десетици, до неколку стотици луѓе. Најголем број биле убиени во местото Поточари, каде што денес се наоѓа и меморијалниот центар. На жените кои останале во Сребреница, околу 25.000, им било дозволено да се евакуираат од градот, после што градот и околината останале под српска власт.

Повеќето убиени биле мажи на возраст од 18-60 години, но помеѓу жртвите имало и деца под 15 години, старци и жени, па дури и бебиња.[13][14][15]

Масакрот во Сребреница е најголемо масовно убиство во Европа по Втората светска војна.[16] Во 2004. година, Меѓународниот суд за воени злосторства во поранешна Југославија (МСПЈ) едногласно пресудил дека масакрот во Сребреница бил геноцид.[17]

Во 2007. Меѓународниот суд на правдата пресудил дека „Србија ја прекршила обврската да го спречи геноцидот“ и дека Србија мора да соработува со меѓународниот суд во изведувањето на одговорните пред лицето на правдата.[18] Неколку лица барани од (МСПЈ) и понатаму се во бегство, и се претпоставува дека се кријат во БиХ или во Србија.[19]

Прелиминарниот список на исчезнати или загинати во Сребреница составен од федералната комисија на БиХ содржел 8.372 имиња[20], од кои околку 500 биле под 18 години,[21] и вклучувал неколку десетици жени и девојки. До јули 2009, 6.186 жртви биле идентификувани преку ДНК-анализа, а 3.125 се погребани во меморијалниот центар.[22] До 1 мај 2009. се откриени 6.006 тела.[23] Сепак, никој со сигурност не го знае конечниот број на убиени, бидејќи таква евиденција не постоела, а убиените се закопувани во групни неозначени гробници ширум регионот. Последната масовна гробница досега (јули 2009.) е откриена во мај 2009.[24] Во септември 2016 година, Европскиот суд за човекови права едногласно ја отфрлил тужбата на група Бошњаци кои барале кривична одговорност за тројца припадници на холандската војска, како и за холандските власти, со обвинение дека ја попречувале истрагата за тројцата војници.[25]

Наводи

уреди
  1. ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2009-07-20.
  2. ↑ Сребреница. История и загадки трагедии//Эхо планеты №31 (902) 29 июля-4 августа 2005
  3. ↑ 3,0 3,1 "Page 34931:Out of these 25.000 people, there were about 750 men that were held prisoners because their identity was to be checked and it had to be checked that none of them was suspected of crimes against Serbs in the area. Out of these people, 500 were not suspected at all. They were released, and they were able to go towards Kladanj and Tuzla. Two hundred and fifty of them were held back because there was suspicion against them. They were suspected of crimes against the Serbs. They were detained in Zvornik and Batkovic, and it is probable that out of these people there were some summary executions because some Serbs recognised some of the authors of some crimes in their villages, but according to General Mladic, no more than hundred summary executions took place out of this group of people. Regarding the actual battle that took place in the night of the 11th to the 12th of July, 1995, in the surrounding woods, some 15.000 Muslims, armed Muslims, came out of Srebrenica in that night of the 11th to the 12th. This figure was confirmed by Naser Oric himself. And out of these 10 to 15.000 men, they were confronted in the woods in the night with General Mladic's army, who expected a ferocious battle against well-armed Muslims. So of course there were fights during the night. The Serbs, conducted by General Mladic, lost over 500 men, and the armed Muslims lost some 1.500 to 1.800 men." Patrick Barriot.Wednesday, 12 јануари 2005
  4. ↑ „Srebrenica And the Politics of War Crimes“. Архивирано од изворникот на 2009-04-14. Посетено на 2009-07-21.
  5. ↑ "Милошевиќ тогаш побара од ОН да помогнат во тоа оние 800 муслимани мажи од Жепа кои ја минаа Дрина и влегоа во Србија да бидат снабдени со основни производи за живот."Крај на играта Предавството и паѓањето на Сребреница: Најголемиот масакр во Европа по II светска војна Архивирано на 27 април 2010 г.
  6. ↑ Corder, Mike (2006-08-20). „Srebrenica Genocide Trial to Restart“. Associated Press. Посетено на 2008-11-01.
  7. ↑ „UN Srebrenica immunity questioned“. BBC. 2008-06-18. Посетено на 2008-11-01.
  8. ↑ Paramilitaries Get 15 - 20 Years for Kosovo Crimes - [Balkan Insight http://balkaninsight.com/en/main/news/20364/]
  9. ↑ "Serbia: Mladic “Recruited” Infamous Scorpions". Institute for War and Peace Reporting. [1]
  10. ↑ Srebrenica Video Vindicates Long Pursuit by Serb Activist;
  11. ↑ ICTY, Prosecutor vs Krstic, Judgement, Case No. IT-98-33, United Nations, 2 август 2001[2] PDF (685 KB), "Findings of Fact", paragraphs 18 and 26 [3]
  12. ↑ BBC: UN general 'foresaw Srebrenica'
  13. ↑ ICTY, Prosecutor vs Krstic, Judgement.
  14. ↑ Trial Judgment: Blagojević & Jokić (IT-02-60) - Dutchbat soldiers testified that several times babies were thrust into their arms 'which were so swollen [from dehydration] that they finally died.'
  15. ↑ Vidoje Blagojevic Trial Chamberg Judgement [ICTY http://www.icty.org/x/cases/blagojevic_jokic/tjug/en/bla-050117e.pdf]
  16. ↑ Institute for War and Peace Reporting, Tribunal Update: Briefly Noted (TU No 398, 18 март 2005) [4]
  17. ↑ ICTY "Prosecutor v. Krstic"
  18. ↑ ICJ press release 2007/8 Архивирано на 13 февруари 2010 г. 26 февруари 2007, See points 7 nad 8
  19. ↑ Nick Hawton. The hunt for Mladic and Karadzic BBC, 26 февруари 2007
  20. ↑ Potocari Memorial Center PRELIMINARY LIST of Missing Persons from Srebrenica '95 [5] Архивирано на 27 февруари 2009 г.
  21. ↑ By: Danijel Toljaga and Hasan Nuhanovic: Incomplete List of Killed Children During Srebrenica Genocide Srebrenica Bilten 41, page #7 Архивирано на 14 февруари 2012 г. published by Women of Srebrenica
  22. ↑ [International Commission on Missing Persons http://www.ic-mp.org/press-releases/dna-results-of-the-international-commission-on-missing-persons-reveal-the-identity-of-6186-srebrenica-victims-dnk-izvjestaji-medunarodne-komisije-za-nestale-osobe-icmp-otkrili-identitete-6186-sreb/]DNA[мртва врска] Results of the International Commission on Missing Persons Reveal the Identity of 6,186 Srebrenica Victims
  23. ↑ Testimony of Dusan Janac and Dr. Thomas Parsons[мртва врска]
  24. ↑ A1:Масовна гробница пронајдена во Источна Босна
  25. ↑ „Европскиот суд ја ослободи Холандија од одговорност за Сребреница“, Дневник, година XX, број 6172, петок, 23 септември 2016, стр. 16.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Масакр_во_Сребреница&oldid=5106875“