Лујза Песјак или Луиза Песјакова (12 јуни 1828 - 31 март 1898) била словенечки писател, поет и преведувач. Таа била првата жена што напиша роман на словенечки јазик.[1]

Лујза Песјак
Luiza Pesjak
Роден/а12 јуни1828
Љубљана
Починат/а31 март1898
Љубљана
НационалностАвстроунгарија

Животопис

уреди

Песјак е роден како Алојзија Кробат во Љубљана на 12 јуни 1828 година како ќерка на адвокатот Блаж Кробат. Таа се школувала во Институтот Фролих,од локални наставници, вклучително и Франце Прешерн.

Песјак се запознал асо Стритар, Грегоршиќ и Левстик со кои разменувала преписка.

Песјак поминала значително време во читање, одење во театар и опера, како и патувања и дружења.

Таа била една од раните романисти на Словенија, најпрво објавувалќи го расказот „Дневникот на Беата“ во 1887 година, како и пишувајќи поезија, драми и оперското либрето за Горењски славжек.

Песјак во своите дела имала изразита патриотска порака . Нејзините дела биле објавувани во Словенија и во Германија. Особено нејзините први дела беа пишувани на германски јазик, бидејќи во тоа време не се говорело словенечки.

Се омажила на 3 октомври 1848 година со претприемачот Симон Песјак. Тие имале пет ќерки Хелена, Луиз, Мери, Ајда и Ема. Иако семејството зборувало германски и француски, девојчињата добиле словенечко образование . Со воведувањето на уставот за добивање на граѓански и политички слободи во Австриската империја во 1860 година Песјак научил асловенечки и започнала да пишува на својот мајчин јазик. Таа започна да го промовира словенечкиот и да преведувала особено поезија. Преведувала дела од германски, англиски, италијански, чешки и француски јазик. Нејзини дела биле објавени во во голем број списанија[2].

На Пејак и биле потребни десет години за да го објави својот роман во1887 година.

Во 1897 година доживеала мозочен удар додека беше во Подбрежје и почина во март 1898 година.

По неа била именувана улица, иако името било дадено во германска форма, „Луиза Песјакова“, била претставена на поштенска марка на Југославија. Нејзиниот портрет е во Националната галерија на Словенија каде што е една од најпопуларните слики[1].

 
Југословенска поштенска марка

Објавени дела

уреди
Поезија
  • Она што го сакам (1864)
  • Виолетови (1885)
Проза
  • Љубовта на таткото (1864)
  • Драготин (1864)
  • Рејчел (1870)
  • Дневникот на Беата (1887)
Драми
  • Свитослав Зајчек (1865)
  • Водич за Словенија (1866)
  • Во Копривник (1872)

Либрето од операта

  • Горењски славжек (1872)
Автобиографија
  • Од моето детство (1886)

Литература

уреди
  • Enciklopedija Slovenije 8. Ur. Marjan Javornik. Ljubljana: Mladinska knjiga, 1994.
  • Erjavec in sod.: Starejše pesnice in pisateljice. Ljubljana: Učiteljska tiskarna, 1926.
  • Miran Hladnik: Slovenski ženski roman v 19. stoletju. Slavistična revija 29/3 (1981). 259– 96.
  • Gregor Kocijan: Kersnikovi literarnoestetski pogledi in literarnokritična merila. Slavistična revija 56/3 (2008). 313–330.
  • Urška Perenič: »Poetische Versuche 1843–44« Luize Pesjak – Poskus umestitve dela nemške ustvarjalnosti na Slovenskem v okvir slovenske literarne zgodovine. Slavistična revija 54/2(2006). 233-43.
  • Urška Perenič: Teoretični nastavki v vključevanju nemškega opusa Luize Pesjak v okvir slovenske literarne vede – »...und doch geht es uns an«. 42. SSJLK. 244-247.
  • Šelih in sod.: Portreti žensk 19. in 20. stoletja na Slovenskem. Ljubljana: Tuma, 2007.
  • Jože Pogačnik: Zgodovina slovenskega slovstva 4. Maribor: Obzorja, 1970.
  • Marjeta Žebovec: Slovenski književniki rojeni do leta 1869. Ljubljana: Krantanija, 2010.

Наводи

уреди

Надворешни врски

уреди