Литоринско Море
Литоринско Море — геолошка фаза на соленкастата вода на Балтичкото Море, која постоела околу 7500 – 4000 п.с. и следела по Мастоглоското Море, преодна фаза на Анкилуското Езеро.
Овој стадиум и облик на водното тело е именуван по морскиот полжав Littorina littorea, мал мекотел кој преовладувал во водите, што укажува на неговата соленост.
Престапот на Балтикот околу 4500 п.с. ја проширил неговата океанска врска, овозможувајќи му да го достигне врвот на соленоста за време на потоплиот атлантски период на европската климатологија. На овој врв, морето имало двојно поголем волумен на вода и покривала 26,5% повеќе копно отколку денес. Како што завршувал периодот, се појавиле одликите на современиот брег, вклучувајќи лагуни и дини. Забележителни исклучоци вклучуваале стрмни тераси како што е Ересунд каде што повлекувањето на морското ниво изложило помалку суво копно.
Во текот на тој период, умерените листопадни шуми растеле на север за да го покријат приморскиот брег.
Библиографија
уреди- Wefer, Gerold (2002). Climate Development and History of the North Atlantic Realm. Springer. стр. 217–219. ISBN 3-540-43201-9.