Лидија Славеска
Лидија Славеска (Кичево, 1933 - Скопје, 2008) — македонска историчарка, доктор по историски науки, специјалист за средновековното јужнословенско право и за средновековната историја на Македонија, еден од основачите и директор на Институтот за старословенска култура во Прилеп. Автор е на монографијата „Српски грамоти од Душаново време“,соавтор на двата тома „Опис на словенските ракописи во Македонија“ (1971) и на едицијата во шест книги „Споменици на средновековната и поновата историја на Македонија“ (1975/88), историско лингвистичка и хронолошко-структурна ревизија на словенското ракописно наследство .Автор е на студијата „Етногенеза на македонскиот народ-континуитет и традиција“ (1992) и на 200 прилози во научни списанија во Македонија, Москва, Санкт Петербург, Варшава, Софија, Охајо, Белград, Братислава и др. Нејзино најпознато дело е Македонска генеза кое е посмртно објавено.[1]
| Лидија Славеска | ||
| Родена | 1933 Кичево, Кралство Југославија, денес  Македонија
| |
|---|---|---|
| Починала | 2008 Скопје | |
| Занимање | историчар и публицист | |