Кристофер Паолини
Кристофер Паолини (англиски: Christopher Paolini) (роден на 17 ноември 1983 во Јужна Калифорнија) е американски романописец. Тој е најдобро познат како автор на циклусот „Наследство“, којшто се содржи од неговите книги „Ерагон“, „Првородениот“, „Brisingr“ и моментално непознатата четврта книга. Тој живее во Парадајс Вали, Монтана, каде што ја напиша својата прва книга.
| Кристофер Паолини | |
|---|---|
 | |
| Роден/а | 17 ноември 1983 Парадајс Вали, Монтана, САД |
| Занимање | Писател |
| Националност | Американец |
| Значајни дела | „Циклусот Наследство“ |
| Потпис |  |
| мрежно место | |
| http://www.alagaesia.com/ | |
Животопис уреди
Кристофер Паолини пораснал во Парадајс Вали, Монтана. Неговата фамилија е составена од негвите родители, Кенет Паолин и Талита Хоџкинсон, и неговата сестра, Анџела Паолини.[1] Домашно образован за време на неговото школување, Паолини дипломирал во средно училиште на 15 години преку сет од акредитирани кореспондни курсеви од Американското училиште за кореспондација во Лансинг, Илиноис. По завршувањето на училиштето, тој започнува да работи на она што ќе стане романот „Ерагон“, првиот дел од серијалот, сместен во мистичната земја Алагезија.
Во 2002 година, „Ерагон“ беше објавен од страна на Паолини Интернационал LLC, компанијата на родителите на Паолини. За да ја промовира книгата, Паолини тргна на турнеја низ 135 училишта и библиотеки, дискутирајќи на теми какви што се читање и пишување, за сето време облечен во „средновековен костум составен од црвена кошула, брановити црни панталони, чипкови чизми и весела црна капа“.[1] Паолини ја создаде корицата за првото издание на „Ерагон“, на која беше претставено окото на Сафира. Тој исто така ја нацрта картата за внатрешниот дел на книгата.[2]
Летото 2002 година, посинокот на авторот Карл Хајсен го нашол Ерагон во книжарница и се вљубил во книгата, а Хајсен му го привлекол вниманието со неа на неговиот издавач, Алфред А. Кнопф.[3][4] Кнопф веднаш направил понуда да го објави „Ерагон“ и останатиот дел од циклусот „Наследство“. Второто издание на Ерагон беше објавено од страна на Кнопф во август 2003 година. На деветнаесет годишна возраст, Паолини стана најдобро продаван автор на Њујорк Тајмс.[5] „Ерагон“ од тогаш е адаптиран во филм со истото име.
Есејот на Паолини „Се започна со книги“ беше вклучен во априлската антологија од 2005 година на списанието Момчиња пишуваат за момчиња.
„Првородениот“, продолжението на „Ерагон“ беше објавен на 23 август 2005 година. Третата книга во циклусот, „Брисингр“ беше објавена на 20 септември 2008 година.[6] Иако циклусто Наследство беше планиран да биде трилогија, деталите за Brisingr мораа да бидат проширени за да вклучат четврта книга, која сè уште не е именувана.[7]
До денес, циклусoт „Наследство“ има продадено повеќе од 20 милиони копии.[8]
Влијанија уреди
Литературната инспирација на Паолини ги вклучува делата на Џ. Р. Р. Толкин, Е. Р. Едисон и авторот на епската поема „Беовулф“.[3] Паолини рече дека Ерагон бил „специјално инспириран“ од делото на Брус Ковајл. Други литературни влијанија ги вклучуваат делата на Дејвид Едингс, Андре Нортон, Брајан Џек, Ен Мекафри, Рејмонд Е. Фејст, Мервин Пик, Урсула К. Ле Гвин и Френк Херберт.[9] Други омилени автори му се Џејн Јолен,[1] Филип Пулман[9] и Гарт Никс.[3]
Природата има големо влијание во делата на Паолини. Во интервју со Филип Пулман и Тамора Пирс, Паолини рече дека Парадајс Вали, Монтана е „еден од главните извори“ на неговата инспирација.[10]
Во книгата „Првородениот“, паолини ги опишува неговите самовилјаци како вегетаријанци. Кога го прашаа за неговиот начин на исхрана, Паолини одговори: „Не, не сум вегетаријанец, иако тежнеам кон тој правец“.[11]
Во благодарностите на „Брисинг“, Паолини се заблагодари за влијанието од страна на Леон и Хироко Каперовата „Ковањето на јапонскиот меч“ за неговиот опис на ковањето на мечот на Ерагон.[12]
Наводи уреди
- ↑ Paolini, C., Eragon, Paolini International LLC, 2002.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Spring, Kit (25 јануари 2004). „Elf and efficiency (Interview)“. Guardian Unlimited. Посетено на 2007-09-13.
- ↑ David Welch (29 септември 2005). A Kinder, Gentler Carl Hiaasen, Still Pissing People Off Архивирано на 29 јуни 2011 г. Powells.com. Проверено на 2008-01-20.
- ↑ Liz Rosenberg (16 ноември 2003). 'Eragon': The Egg and Him. NYTimes.com. Проверено на 2007-10-30.
- ↑ Press release Архивирано на 28 ноември 2014 г. (16 јануари 2008). Random House Проверено на 2008-01-16.
- ↑ Press release Архивирано на 28 ноември 2007 г. (30 октомври 2007). Random House Проверено на 2007-10-30.
- ↑ „Interview with Christopher Paolini“. The Author Hour. 2009-01-21.
- ↑ 9,0 9,1 Talita Paolini Christopher Paolini Q&A Архивирано на 29 ноември 2014 г. Shurtugal.com. Проверено на 2008-01-20.
- ↑ Dave Welch (October 2003). News: Philip Pullman, Tamora Pierce, and Christopher Paolini Talk Fantasy Fiction Архивирано на 28 ноември 2014 г. Alagaesia.com. Проверено на 2008-01-20.
- ↑ Christopher Paolini. Talking Trilogy Архивирано на 31 август 2008 г. Alagaesia.com. Проверено на 2008-01-20.
- ↑ Паолини, Кристофер (20 септември 2008). „Acknowledgments“. Брисингр (Тврда корица)
|format=бара|url=(help) (прво. изд.). Њујорк: Алфред А. Кнопф. стр. 761. ISBN 0375826726.
Надворешни врски уреди
- Официјално мрежно место. Содржи автобиографски коментари Архивирано на 23 октомври 2007 г. од Паолини