Ињацјо Колино

Игнацио Колино (1724–1793) ― италијански скулптор, активен во доцниот барокен период, главно во регионот на Пиемонт.

Игнацио и Филипо Колино, Франческо Алерано Саверио Прована дел Сабјоне.

Животопис

Колино е роден во Торино. До 14-годишна возраст работел кај својот татко Даме, од кого научил резба на дрво. Заедно со неговиот брат, Филипо Колино (околу 1737–1800), Игнацио работел во воздржан формален стил, меѓу барокот и неокласицизмот. Тој отишол да биде чирак кај бронзениот вајар Франсоа Ладот ( Франсоа Ладат) и во цртање кај Клаудио Франческо Бомонт во 1744 година. Со Ладот, тој го заврши делото Свети Севастијан.

Кралската субвенција обезбедена од Карло Емануел III Савојски во 1750 година му овозможила да замине во Рим. Тој бил таму во 1754 година на работа со колегата Ломбардиец Џовани Батиста Мајни, кој бил приправник на Камило Рускони. Во Рим, тој копирал многу антички оригинали, вклучувајќи бисти на императорот Марко Аврелиј, на Фаустина и на Вестал.

Во 1755 година ја завршил во Карара Мермер, скулптурната група на Папирус и неговата мајка, тогаш Ниобе. Тој ги заврши четирите статуи, Правда, Сила. Добротворност и милосрдие. Тој назначил во 1760 година за член на Академијата „Св. Лука“ во Рим. Во 1763 година, тој бил назначен за вајар на кралот откако испрати четири барелефи испратени до дворот на Торино.

Во 1767 година, тие се преселиле назад во Торино за да го водат училиштето за скулптура. Тој обезбедил многу скулптури за кралските гробници на династијата Савојци во базиликата Суперга, вклучувајќи го и Споменикот за Карло Емануел III (1773). Во Торино основал училиште за вајарство, Џовани Батиста Бернеро бил еден од неговите ученици.

Неговиот брат Филип ги завршил статуите за елегантната фонтана во замокот Аље: статуа на Палас за кралската палата во Торино и статуите на Виторио Амадео II и Карло Емануел III, во мермерот Карара високи шест метри, за Универзитетот во Торино. Тој, исто така, помогна да бидат завршени кралските гробници за кралот на Сардинија, во црквата Суперга, и на крајот колосалната статуа на Свети Агав во Новара.

Надворешни врски

• Животопис на мрежната галерија за уметност

Извори

• Bruce Boucher (1998). Thames & Hudson, World of Art (уред.). Italian Baroque Sculpture. стр. 132, 211.
• Boni, Filippo de' (1852). Biografia degli artisti ovvero dizionario della vita e delle opere dei pittori, degli scultori, degli intagliatori, dei tipografi e dei musici di ogni nazione che fiorirono da'tempi più remoti sino á nostri giorni. Seconda Edizione.. Venice; Googlebooks: Presso Andrea Santini e Figlio. стр. 236.