Ивон Џамет
Ивон Џамет (1900 – 30 август 1967) била француска пејзажна сликарка и скулпторка, која својата кариера ја поминала во Ирска.[1] Со нејзиниот сопруг, Луис Џамет, таа го водела добро познатиот француски ресторан со седиште во Даблин, Ресторан Џамет.[2]
| Ивон Џамет | |
|---|---|
| Роден(а) | Ивон Оџер 1900 Париз, Франција |
| Починал(а) | август 30, 1967 (возр. 66–67) Лоуел, Масачусетс, Соединети Држави |
| Почивалиште | Гробиштата Динс Гранџ, Блекрок |
| Националност | Француска |
| Правец | Авангарда и модернизам |
| Сопружник | Луис Џамет |
Животот уреди
Ивон Џамет е родена како Ивон Оџер во 1900 година, во Париз. Нејзините родители биле Феликс Оџер и Кетрин (роденото Џамет), кои и двајцата биле ресторани. Студирала уметност на Академијата Џулијан и Ателје Жан-Пол Лоренс. Се омажила за нејзиниот трет братучед, Луис Џамет, со кој се преселила во Даблин во 1928 година за да го преземе водењето на ресторанот на неговиот татко на улицата Насау. Двојката имала два сина и две ќерки. Џамет починала додека била во посета на Соединетите Држави во Лоуел, Масачусетс, на 30 август 1967 година. Таа е погребана на гробиштата Динс Гранџ, Блекрок.[3]
Ресторан Џамет уреди
Ресторанот Џамет бил популарен меѓу уметниците, писателите, актерите и сопствениците на бизниси. Меѓу покровители на ресторанот биле Орсон Велс, Тајрон Пауер, Питер Устинов, ВБ Јејтс, Џек Батлер Јејтс, Хари Керноф и Шон О'Саливан. Како уметник, покровител и уметност, Џамет го украсила ресторанот, особено ремоделирањето на горниот кат во 1946 година со архитектот Ноел Мофет до минималистички изглед со заоблени екрани од стаклени блокови и изложена челична работа. Преку неговото поставување на голем број француски драми во есента 1938 година во театарот Гејт, Мишел МекЛиамоар станал близок пријател со Џаметите. Кога Џамет и МекЛиамоар го посетиле Париз во исто време, тие ќе присуствувале на театарот заедно. МекЛиамоир ја опишал Џамет како „исклучителна, мрачна и насмеана, портрет на Реноар чудесно оживеа во темнината на Даблин од дваесеттиот век“.
Уметничка кариера уреди
Џамет била член на групата Бел елен, модернистичка авангардна група. Во 1943 година, таа изложила портрети, мртви животи и пејзажи, во галеријата на Виктор Вадингтон, улицата Јужна Ана. Вадингтон одржал голем број свои прослави во ресторанот Џамет. Во една од овие прилики во 1950 година, Џек Батлер Јејтс бил награден со Француската Легија на честа. Џамет изложила три дела во Ирската изложба на жива уметност во 1950 година, Сен-Жером д'Акс (1947), Квилан (1948) и Акс-ле-Терм. Изложбата во 1951 година во Вадингтон ги покажала резбите и сликите на дрво на Џамет.
Темата на нејзината работа често била религиозна, како што се врежаните светилишта на Светото срце и на Пресвета Богородица во црквата на Пресвета Богородица од Бројаница, Лимерик.[4] Таа ги издлабила дванаесетте племиња за еврејската синагога во Теренур, Даблин. По обновата на Крстот во црквата Свети Михаил, Дун Лаогаир по пожар, Џамет донирала врежани станици на крстот. Во 1953 година, нејзината работа била прикажана на изложба на современа ирска уметност во Националната библиотека на Велс. Таа, исто така, била изложена на современата ирска уметност на изложбата Ан Тостал, Бреј во 1954 година, и со Институтот за скулптори на Ирска во 1956 година.
Наводи уреди
- ↑ „Jammet, Yvonne“. National Irish Visual Arts Library. Архивирано од изворникот на 2023-03-06. Посетено на 31 July 2015.
- ↑ Collins, Liam (15 May 2011). „Jammet's Restaurant: French Revolution“. The Irish Independent. Посетено на 31 July 2015.
- ↑ Devine, Ruth (2009). „Jammet, Yvonne“. Во McGuire, James; Quinn, James (уред.). Dictionary of Irish Biography. Cambridge: Cambridge University Press.
- ↑ „Parish History“. Our Lady of the Rosary Parish. Посетено на 31 July 2015.