Дискус хернија
Оваа статија или заглавие има потреба од викифицирање за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме помогнете во подобрувањето на оваа статија со соодветни внатрешни врски. |
Меѓу пршленските тела на `рбетот постојат меки и еластични, дисковидни тела кои имаат улога на амортизери, перничиња кои понекогаш знаат да попуштат под дејство на различни фактори. Кај младите луѓе овие меѓупршленски тела (односно дискуси) се меки и еластични, но како и кај многу структури во телото, со возраста тие ја губат својата еластичност и стануваат подложни на повреди. Најновите иследувања покажуваат дека кај 30% од луѓето на триесетгодишна возраст веќе се јавуваат промени на меѓупршленските дискуси. Со намалување на еластичноста на дискусот се зголемува веројатноста тој да попушти, односно да прсне, при што тој се изместува од својата природна ложа и врши притисок врз околните структури, а тоа се `рбетниот мозок и корените на нервите кои излегуваат од `рбетниот мозок во близина на пршленски тела и меѓупршленските дискови. Дискус хернијата е чест здравствен проблем и најчесто настанува поради неправилни и неприродни движења на `рбетниот столб, најчесто во пределот на кичмата, односно крстот. Едно невнимателно наведнување кон напред и подигнување на тежина која и немора да биде кој знае колку голема, може да доведе до изместување на дискусот од неговото лежиште. Таа може да се појави во кој било дел од `рбетот, но најчесто во крстниот дел околу 90%, помалку во вратниот дел околу 8%.
| Дискус хернија | |
|---|---|
 | |
| Спинална дискус хернија | |
| Специјалност | Неврохирургија  |
 | Ве молиме, обрнете внимание на ова важно предупредување во врска со темите од областа на медицината (здравјето). |
Симптоми уреди
Во анамнезата има повеќе настапи на болки во лумбалниот дел на ‘рбетниот столб (лумбаго), обично после напрегање. Актуелна е болката која е сместена во истиот предел и се шири кон зглобовите во колкот, низ потколеницата и листот на ногата сè до прстите. Парестезиите (променетата сензација, чувство на трнење), понекгаш и хипестезија (намалено чувство за допир) во палецот на ногата зборува дека е во прашање лезија на коренот L5, односно оштетување на дискусот помеѓу четвртиот и петтиот лумбален прешлен. Кога овие пореметувања ќе се појават на надворешната страна на стапалото и малиот прст, станува збор за оштетувања на коренот S1. Ахиловиот рефлекс е намален или угасен и тоа е најсоодветен знак. Болките се зголемуваат со движењето и напрегнувањето (кашлица, кивање, смеење). Истегнувањето на ишијадичниот нерв (со подигнување на испружената нога) доведува до зголемување на болката (позитивен знак на Лазаревиќ). Може да се најдат и разновидни моторни знаци – најчестиот наод е рефлексниот спазам на паравертебралната мускулатура која претставува одбранбена реакција од болни движења. Движењето на овој дел од ‘рбетниот столб е ограничено, особено кон назад. Може да се појави и хипотонија на мускулите, на пример глутеалните а понекогаш и мускулите на целата нога. Неможноста за стоење на прсти и петите е поседица на слабост на флексорите и екстензорите на палецот и флексорот на стапалото. Пролапсот помеѓу вториот и третиот и третиот и четвртиот лумбален прешлен ја дава симптоматологијата од страна на нервус феморалис – намалување, т.е. гасење на пателарниот рефлекс, намалување на силата, хипотонија и хипотрофија на мускулус квадрицепс.
Дијагноза уреди
Освен клиничката слика за дијагностика се значајни ЕМГ – која може да ги идентификува ледираните кроени и да го одреди степенот на нвното оштетување; нативна снимка на лумбосакралниот ‘рбет обично покажува стеснување на интервертебралниот простор, но и други дегенеративни промени на ‘рбетниот столб. Современа метода која го покажува нивото и големината на пролапсот е јадрената магнетна резонанца –МРИ. Одличен приказ за пролапсот во оваа регија обезбедува и лумбалната радикулографија.
Лекување уреди
Акутната болна фаза побарува итна терапија поради тежината на болките кои во голем број од случаите се неподносливи. Најефикасна мерка е инфилтрацијата на паравертебралната мускулатура во близина на болните точки со анелгетици и кортикостероиди. После инфилтрацијата треба да се загрева лумбалниот предел со помош на топол термофор. Корисна е примената и на миорелаксантни средства со седативно дејство. Често се даваат и инјекции на витамин Б1, Б6 и Б12. Во акутната фаза најкорисно е поставување во положба на грб со натколениците во вертикална и потколениците во хоризонтална положба – положба на Williams. По смирувањето на болките се применува физикална терапија со цел јакнење на паравертебралната мускулатура. Болниот треба да се советува да спие на рамна постела, да избегнува подигнување на товар при исправање, да не прави ненадејни движења и сам да спроведува соодветни вежби. Ако постои пореметување на функцијата на сфинктерите и потенцијата, значителна слабост на мускулите и атрофија, знаци за компресија на ‘рбетниот мозок и долготрајни болки потребна е хируршка интервенција.
Користена литература уреди
- Издавачка куќа: Mладинска куќа-Скопје
- За издавачот: Златко Макаровски
- Уредник: Лавинија Шувака
