Втора ламиска битка

Втората ламиска битка била водена во 209 година п.н.е меѓу силите на Филип V Македонски и Пирија, генерал на Етолскиот сојуз. Пирија уште еднаш им помогнал на пергамските сили и на римските советници, но повторно бил поразен. Неговата страна претрпела големи жртви.

Втора ламиска битка
Дел од Првата македонско-римска војна
Ламија Втора ламиска битка (Грција)
Датум 209 п.н.е. Место Ламија, денес Грција Исход Македонска победа
Завојувани страни
Македонија	Етолски сојуз Римска Република Пергам
Команданти и водачи
Филип V Македонски	Пирија
Сила
непознато	непознато
Жртви и загуби
непознато	тешки

Заднина

Во пролетта на 210 година п.н.е., Левин повторно испловил од Коркира со својата флота, а со Етолците, го заробил Фокиецот Антикира. Рим ги поробил жителите и Етолија го запоседнала градот.

Иако постоело страв од Рим и загриженост за нејзините методи, коалицијата што била подготвена против Филип продолжила да расте. Како што било дозволено со договорот, Пергам, Елис и Месенија, а потоа и Спарта, сите се согласиле да влезат во сојузот против Македонија. Римската флота, заедно со пергамската флота, го контролирала морето, а Македонија и нејзините сојузници им се заканувале преку копно од остатокот на коалицијата. Римската стратегија за оптоварување на Филип со војна меѓу Грците во Грција успевало, толку многу што кога Левин заминал во Рим да го заземе своето конзулство, тој бил во можност да извести дека легијата распоредена против Филип може безбедно да се повлече.

Сепак, Еленците, Месенијците и Спартанците останале пасивни во текот на 210 п.н.е., а Филип продолжил да напредува. Тој вложил и го зел Ехин, користејќи обемни опсадни работи, со обид за олеснување на градот од страна на етолскиот стратег Доримах и римската флота, сега командуван од проконзулот Публиј Сулпикиј Галба. Движејжи кон запад, Филип, најверојатно, исто така ја зазел Фалара - пристанишниот град на Ламија, во Малиачкиот Залив. Сулпикиј и Доримах ја зазеле Егина, остров во Саронскиот Залив, што Етолците го продале на триесет таленти на Атал, кралот на Пергам, и што требало да го искористи како своја база на операции против Македонија во Егејското Море.

Во пролетта 209 година п.н.е., Филип добил барања за помош од својот сојузник Ахајскиот сојуз во Пелопонез, кој бил нападнат од Спарта и Етолците. Тој, исто така, слушнал дека Атал бил избран за еден од двајцата врховни команданти на етолскиот сојуз, и гласини дека има намера да го премине Егејот од Мала Азија. Поради тоа кралот Филип решил да се упати кон југ кон Грција. Во Првата ламиска битка, Етолискиот сојуз претрпел скоро 1.000 жртви.

Библиографија

• Ливиј, From the Founding of the City, Rev. Кенон Робертс (преведувач), Ернест Рис (ур.); (1905) Лондон: JM Dent & Sons, Ltd.
• Полибиј, Истории, Евелин С. Шукбург (преведувач); Лондон, Њујорк. Macmillan (1889); Препечатено Блумингтон (1962).