Бади ДеФранко
Бонифас Фердинанд Леонард „Бади“ ДеФранко (17 февруари 1923 – 24 декември 2014 година)[1] бил италијанско-американски џез кларинетист. Покрај неговата работа како лидер на бендот, ДеФранко го водел оркестарот Глен Милер речиси една деценија во 1960-ти и 1970-ти години.
| Бади ДеФранко | |
|---|---|
.jpg) ДеФранко во Њујорк, 1947 | |
| Животописни податоци | |
| Родено име | Бонифас Фердинанд Леонард ДеФранко |
| Роден(а) | февруари 17, 1923 Камден, Њу Џерси, САД |
| Починал(а) | декември 24, 2014 (возр. 91) Панама Сити, Флорида, САД |
| Жанрови | |
| Занимања | Музичар |
| Инструменти | |
| Период на активност | 1940s–2014 |
| Издавачи | Norgran Records, Verve Records, Mercury Records, Concord Jazz, Arbors Records, Pablo Records |
| Соработници | Глен Милеров оркестар |
| Мреж. место | buddydefranco.com |
Животопис
уредиРоден во Кемден, Њу Џерси, Соединетите Држави,[2] ДеФранко бил израснат во Јужна Филаделфија. Тој свирел на кларинет кога имал девет години, и по пет години победил на националниот натпревар за свинг на Томи Дорси.[1][3]
Својата професионална кариера ја започнал токму кога свинг музиката и големите бендови биле во опаѓање — од кои многумина биле предводени од кларинетисти како Арти Шо и Бени Гудман. Додека повеќето џез кларинетисти не се адаптирале на оваа промена, ДеФранко успешно продолжил да свири исклучиво кларинет и бил еден од ретките бибап кларинетисти.[4]
Во 1950 година, ДеФранко поминал една година со септетот на Каунт Бејзи.[2] Потоа водел мала група во раните 1950-ти години, во која биле вклучени пијанистот Сони Кларк и гитаристот Тал Фарлоу. Во овој период, ДеФранко снимал за МГМ рекордс, Норгран и Верве; последните две биле во сопственост на Норман Гранц.
Во периодото од 1960 до 1964 година, ДеФранко објавил четири иновативни квартетски албуми, како ко-водач со хармоникашот Томи Гумина.[5]
Тој бил лидер на бендот на оркестарот Глен Милер од 1966 до 1974 година,[2] под името „Светски познатиот оркестар Глен Милер, во режија на Бади ДеФранко“. Настапувал и со Џин Крупа, Арт Блејки, Томи Дорси, Каунт Бејзи, Чарли Барнет, Арт Тејтум, Оскар Петерсон, Лени Тристано, Додо Мармароса, Тери Гибс, Чарли Паркер, Дизи Гилеспи, Мајлс Дејвис, Били Холидеј и многу други, а како лидер објавил десетици албуми.
ДеФранко починал во Панама Сити, Флорида, на 91-годишна возраст.[6]
Награди и почести
уредиДеФранко освоил дваесет награди од магазинот DownBeat, девет награди од Metronome и шеснаесет награди на Плејбој All-Stars.[3]
Дискографија
уредиКако лидер
уреди- Cool & Quiet со Лени Тристано (Capitol, 1953)
- The Progressive Mr. DeFranco (Norgran, 1954)
- Pretty Moods (Norgran, 1954)
- The Artistry of Buddy DeFranco (Norgran, 1954)
- Buddy DeFranco and Oscar Peterson Play George Gershwin (Norgran, 1954)
- The Buddy DeFranco Wailers (Norgran, 1956)
- Sweet and Lovely (Verve, 1956)
- In a Mellow Mood (Norgran, 1956)
- Mr. Clarinet (Norgran, 1956)
- Jazz Tones (Norgran, 1956)
- Buddy DeFranco Plays Benny Goodman (Verve, 1957)
- The Art Tatum Buddy DeFranco Quartet (Verve, 1958)
- Cross Country Suite (Dot, 1958)
- Generalissimo (Verve, 1958)
- Buddy DeFranco and the Oscar Peterson Quartet (Verve, 1958)
- Live Date! (Verve, 1958)
- Buddy DeFranco Plays Artie Shaw (Verve, 1958)
- Cooking the Blues (Verve, 1958)
- Bravura (Verve, 1959)
- Pacific Standard Swingin'! Time with Tommy Gumina (Decca, 1960)
- Presenting with Tommy Gumina (Mercury, 1961)
- Kaleidoscope with Tommy Gumina (Mercury, 1962)
- Pol.Y.Tones with Tommy Gumina (Mercury, 1963)
- The Girl from Ipanema with Tommy Gumina (Mercury, 1964)
- Blues Bag (Vee Jay, 1965)
- Crosscurrents with Lennie Tristano (Capitol, 1972)
- Free Sail (Choice, 1974)
- Black Magic with Helen Forrest (Shamrock, 1975)
- Love Affair with a Clarinet Vol. 2 (Famous Solos, 1976)
- Sessions, Live (Callipe, 1976)
- Borinquin (Sonet, 1976)
- Waterbed (Choice, 1978)
- Buddy DeFranco with Jim Gillis (Classic Jazz, 1978)
- Closed Session (Verve, 1979)
- Buddy DeFranco (Famous Solos, 1980)
- Like Someone in Love (Progressive, 1980)
- Jazz Party: First Time Together with Terry Gibbs (Palo Alto, 1981)
- Eastern Exposure (Silver Crest, 1982)
- Buddy DeFranco Presents John Denman (Lud, 1983)
- Now's the Time with Terry Gibbs (Tall Tree, 1984)
- Mr. Lucky (Pablo, 1984)
- Hark with Oscar Peterson (Pablo, 1985)
- Groovin (Hep, 1985)
- Chicago Fire with Terry Gibbs (Contemporary, 1987)
- Holiday for Swing with Terry Gibbs (Contemporary, 1988)
- Garden of Dreams with Martin Taylor (ProJazz, 1988)
- Memories of You: A Tribute to Benny Goodman with Terry Gibbs, Herb Ellis (Contemporary, 1991)
- Kings of Swing with Terry Gibbs, Herb Ellis (Contemporary, 1992)
- Five Notes of Blues (Musidisc, 1992)
- Modern Clarinets: Museum of Modern Jazz (Verve, 1993)
- The Buenos Aires Concerts (Hep, 1995)
- Free Fall (Candid, 1996)
- You Must Believe in Swing with Dave McKenna (Concord Jazz, 1997)
- Do Nothing Till You Hear from Us! with Dave McKenna (Concord Jazz, 1999)
- The Champs with Putte Wickman (Gazell, 1999)
- Terry Gibbs and Buddy DeFranco Play Steve Allen (Contemporary, 1999)
- Gone with the Wind (Storyville, 1999)
- The Three Sopranos (hr-musik.de, 2001)
- Cookin' the Books (Arbors Records, 2003)
- Charlie Cat 2 (Arbors, 2007)
- Cookin' with Eiji Kitamura, Kiyoshi Takeshita (Jazz Cook, 2008)
- Down for Double with John Burnett Swing Orchestra (Delmark Records, 2010)
Како придружник
уредиСо Томи Дорси
- Да навистина! (RCA Виктор 1956)
- Почит на Дорси, том. 2 (RCA Виктор, 1957)
- Најголемиот бенд на Томи Дорси (20-ти Фокс, 1959)
- Квинтетот Лајонел Хемптон (Клеф, 1954)
- Албум #2 (Clef, 1955)
- Лајонел Хемптон и неговите сите ѕвезди (Колумбија, 1957)
Со други
- Чарли Барнет, Sky Liner (MCA, 1976)
- Каунт Бејзи, Блуз од Бејси (Колумбија, 1956)
- Лес Браун, Книга за џез песни (Корал, 1960)
- Ела Фицџералд, Ела Фицџералд ги пее песните на Џером Керн и Џони Мерсер (Verve, 1976)
- Стен Гец, Стен Гец блуз (ВСП, 1966)
- Били Холидеј, Лејдилав (Обединети уметници, 1962)
- Били Холидеј, во живо во Келн 1954 година (Џезлин, 2014)
- Ролф Кун, Работи (Интуиција, 1997)
- Херби Ман, Биг Бенд Ман (ВСП, 1966)
- Џери Малиган, Чет Бејкер Гери Малиган Бади ДеФранко (GNP, 1957)
- Џо Негри, Uptown Elegance (MCG, 2004)
- Флип Филипс, Флип Филипс го прославува својот 80-ти роденден на Маршот на џезот 1995 година (Арборс, 2003)
- Тулио Де Пископо, во живо во Цирих во Moods Club (Rai Trade, 2004)
- Бади Рич, Бади Рич во JATP (VSP, 1966)
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 Heckman, Don (26 December 2014). „Buddy DeFranco dies at 91; first clarinetist to master bebop“. Los Angeles Times.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Colin Larkin, уред. (1992). The Guinness Encyclopedia of Popular Music (First. изд.). Guinness Publishing. стр. 651/2. ISBN 0-85112-939-0.
- ↑ 3,0 3,1 „Buddy DeFranco To Play At LVC“. Lebanon Daily News. Lebanon Daily News. July 14, 1977. стр. 22. Посетено на April 25, 2015 – преку Newspapers.com.
- ↑ Pankin, Ted (1999). „On Buddy DeFranco's 89th Birthday, a 1999 Downbeat article, plus Interview“. Down Beat. ISSN 0012-5768.
- ↑ Myers, Marc (24 May 2011). „Buddy DeFranco and Tommy Gumina“. Jazzwax.com.
- ↑ Strum, Charles (26 December 2014). „Buddy DeFranco, 91, Versatile Jazz Clarinetist, Dies“. The New York Times. стр. B7.
Надворешни врски
уреди| „Бади ДеФранко“ на Ризницата ? |
- Бади ДеФранко на
Семрежната филмска база на податоци (англиски)
- Buddy DeFranco Interview NAMM Oral History Library (2004)