Ана Акерхиелм
Ана Вилхелмина Елизабет Акерхиелм (18 ноември 1869 – 20 јули 1956) била шведска писателка и новинарка. Во текот на нејзината кариера напишала бројни романи, а пишувала и за шведски весници. Нејзиниот роман „ Бродерна“ од 1900 година ѝ ја донел наградата „ Миндр медалјен “ од Шведската академија . Акерхиелм била позната како активен борец против правото на глас и демократијата на жените .
Живот
уредиЕни Акерхиелм е родена на 18 ноември 1869 година во Малме, Шведска . Таа била второ дете на Катарина Квидинг и Нилс Херман Квидинг, судија на окружниот суд, кој бил еден од водечките утопистички социјалисти во Шведска. Растејќи во оддалечено и строго семејство, Акерхиелм живеела детство на изолација. Во тоа време, таа читала незаситно и стекнала интерес за пишување.[1]
Во 1898 година, Акерхиелм го објавила својот прв роман „ Хвидехус“, на 29-годишна возраст. Романот бил под влијание на гневот на Акерхиелм поради Грчко-турската војна од 1897 година . Ја освоил главната награда на конкурсот за романи на списанието „ Идун“. Следеле уште две стихозбирки во следните неколку години. Таа ја добила наградата Mindre guldmedaljen од Шведската академија за нејзиниот роман на стихови Bröderna (1900).[1] Во 1901 година го објавила романот Ett främmande namn кој бил инспириран од нејзиното патување во Грција. Таа напишала речиси 50 други романи во текот на следните неколку години, завршувајќи со нејзиниот последен роман Katinka gör karriär, објавен во 1945 година.[2]
Акерхиелм имала исклучително продуктивна книжевна кариера.[1] Таа била поздравена од современите критичари за прикажување на животите на луѓето во нејзините дела. Нејзините пишувања биле препознаени од публикации како што е Свенска дагбладет и од главните критичари како што е Карл Дејвид аф Вирсен, а таа била споредувана со книжевната авторка Селма Лагерлеф . Стокхолмс Дагблад ја пофалил смелоста на Акерхиелм во искажувањето на „старите, стари мисли“ во нејзините романи.[1][3]
Åkerhielm активно водела кампања против правото на глас и демократијата на жените, објавувајќи го романот Fru Fanny, како и поезијата Till Skånes kvinna, во 1904 година.[1][4] Таа се омажила за Ден Акерхиелм, главен уредник на весникот Гефле-Постен, во 1906 година. Бракот и помогнал да ја започне нејзината кариера во новинарството. Таа започнала да работи како новинар во весникот, со написи за литературни, политички и странски сцени. Во 1912 година, парот се преселил во Стокхолм, каде што почнале да работат за конзервативниот весник Nya Dagligt Allehanda . Акерхиелм работела за весникот до нејзиното пензионирање во 1936 година.[5][6]
Акерхиелм починала во Стокхолм, на 20 јули 1956 година.[1]
Наводи
уреди
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Bokholm, Sif (18 March 2018). „Anna (Annie) Vilhelmina Elisabet Åkerhielm“. Svenskt kvinnobiografiskt lexikon (шведски). Посетено на 9 June 2021. Грешка во наводот: Неважечка ознака
<ref>; називот „skbl“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ Svensson, Kristina. „Den västerländska kulturens pånyttfödelse. Annie Åkerhielm och den tyska nationalsocialismen“ (PDF) (шведски). Архивирано од изворникот (PDF) на 10 June 2007. Посетено на 9 June 2021.
- ↑ Ahlund, Claes (2005). „Krig och kultur i konservativ och radikal belysning : Annie Åkerhielm och Frida Stéenhoff från sekelskiftet till första världskriget“ [War and culture in conservative and radical light: Annie Åkerhielm and Frida Stéenhoff from the turn of the century to the First World War]. Samlaren (шведски). Uppsala University (126): 97–150. ISSN 0348-6133.
- ↑ Harrison, Dick (8 March 2020). „Kvinnorna manade till kamp – mot kvinnlig rösträtt“. Svenska Dagbladet (шведски). Посетено на 9 June 2021.
- ↑ Bokholm, Sif (2008). I otakt med tiden : om rösträttsmotstånd, antipacifism och nazism bland svenska kvinnor (шведски). Atlantis. ISBN 978-9173532099. Посетено на 9 June 2021.
- ↑ Rydén, Per (2002). Erik Gustafsson, Karl (уред.). I ordets smedja: festskrift till (шведски). Carlsson. стр. 228–240. ISBN 9172034947. Посетено на 9 June 2021.