Алфред Вернер
Алфред Вернер (германски: Alfred Werner; 12 декември 1866 - 15 ноември 1919) — швајцарски хемичар, кој бил студент на ЕТХ Цирих и професор на Циришкиот универзитет. Ја добил Нобеловата награда за хемија во 1913 поради предлогот за октахедралната конфигурација на комплекси на преодните метали. Вернер ја развил основата на современата координациска хемија. Бил првиот неоргански хемичар кој ја добил Нобеловата награда и единствен пред 1973.[1]
| Алфред Вернер | |
|---|---|
 | |
| Роден(а) | 12 декември 1866 Милуз, Алзас |
| Починал(а) | 15 ноември 1919 (возр. 52) Цирих, Швајцарија |
| Националност | Швајцарец |
| Полиња | Неорганска хемија |
| Установи | Циришки универзитет |
| Образование | Циришки универзитет ЕТХ Цирих |
| Докторски ментор | Артур Рудолф Ханцш, Марселен Бертело |
| Познат по | оформување на сложени преодни метали |
| Поважни награди | Нобелова награда за хемија (1913) |
Наводи уреди
- ↑ http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1913/werner-bio.html Нобелова награда, 1 декември 2012
Надворешни врски уреди
- Биографија на Nobelprize.org
- Нобелова награда за хемија 1913 - кратка статија за неговото дело