Азербејџански вина
Азербејџанската вино се произведува во неколку региони низ Азербејџан. Пред комунистичкото владеење во 20 век, Азербејџан имал просперитетна винска индустрија која датира од вториот милениум пред нашата ера.[1] Долгата историја на производство на вино во Азербејџан била повторно откриена во археолошките ископувања на населбите во Кјултепе, Карабаглар и Калаџик, каде што археолозите откриле камени бродови за ферментација и складирање, кои вклучувале семе и остатоци од грозје кои датираат од вториот милениум п.н.е . Старите Грци биле свесни за производство на вино во областа околу 7 век п.н.е., според Херодот. Подоцна Страбон ќе коментира во 1 век п.н.е. за азербејџанското вино познато како Албанија. Арапските историчари и географи - најзначајно Абул-Фида, Ал-Масуди, Ибн Хакал и Ал-Мукаддаси - го опишале екстензивното винарство околу Ганџа и Барда, која се одржала дури и по исламското освојување на областа..
Од падот на Комунизмот и реставрација на азербејџанската независност, жестоки обиди се направени да се заживее и модернизира азербејџанската винска индустрија. Денес лозја се наоѓаат во подножјето на Кавказките Планини , како и на низината Кур-Араз во близина на реката Кура. Во 21 век, Ганја, Нагорно Карабах и Нахчиван се појавиле како центри на производство на вино во регионот. Меѓу сортите грозје кој се користат за производство на азербејџанското вино вклучува, Пино ноар, Ркацители, Пино блан, Алиготе, Матраса, Подарок Магарача, Виорика и други. Локални сорти на грозје во Азербејџан вклучуваат Бела Шани, Дербенди, Нокти, Бајаншире, Гамашара, Ганја Розова, Бенди, Мадраса, Црна Шани, Тебрици, и Маранди.
Наводи
уреди- ↑ J. Robinson (ed) "The Oxford Companion to Wine" Third Edition pg 57 Oxford University Press 2006 ISBN 0-19-860990-6