Абугида
Абугида или често се нарекува азбучнослоговно писмо, е сегментално писмо кое се заснова на согласки, но во која бележењето на самогласките е задолжително. Околу половина од писмата во светот се абугида, вклучувајќи го и обемното брахамско семејството на писма кои се користат во Јужна и Југоисточна Азија.
Терминот абугида бил предложен од Петар Т. Даниелс. Тоа е името на етиопското гез писмо и името потекнува од првите четири букви алеф, бет, гемел и дент создадено од страна на првите четири самогласка форми, како што терминот азбука е изведен од првите глаголски букви. Како што Даниелс го користи зборот, абугида е во контраст со слоговното писмо, писма со заеднички согласки или самогласки кои не покажуваат особени сличности меѓу себе и со соодветната азбука, каде независни букви се користат за означување на двете согласки и самогласки.
Во принцип, една буква е полна согласка. Комплетните букви се напишани на еден линеарен редослед со согласен редослед. Самогласки се зависни од согласките. Тие се напишани низ модификацијата на согласното писмо, или со помош на препишана дијакриција која е сместена во една зависна позиција на самогласката во однос на согласката или преку промени во форма на самата согласка.