Јулски жртви
Јулски жртви е името на жртвите од масакрот што се случил на 29 јули 1845 година во Загреб за време на протестите против Унгарците.
Историја
уредиЗа време на подготовките за Загрепското жупаниско собрание во 1845 г. биле фалсификувани потписи за да има повеќе Унгарци и помалку народници. По наредба на кралот е направен списокот на благородници за собранието според оној од 1835 година, од која корист имале и Унгарците. Собранието започнало со работа на 28 јули, еден ден подоцна, на 29. јули 1845 година во Трг Свети Марко во Загреб, околу 19,00 часот, офицер го ранил Мирко Боговиќ, а потоа војниците отвориле оган по наредба на полковникот.[1] 13 лица загинаа, а 27 лица се ранети. Првиот истрел бил испукан од куќата на унгарската адвокатка Тадија Фериќ, која се наоѓала на аголот на плоштадот Свети Марко и улицата Млетачка.
Многу народи се собрале на погребот на жртвите од јули и ја покажале својата решителност во борбата против унгарската хегемонија во Хрватска. Жртвите биле погребани на гробиштата Јурјевски, а потоа преместени во Мирогој.
Сличен настан се случил и на 22 мај 1897 година кај Бошњаците, кога на денот на изборите за Парламентот на Кралството Хрватска и Славонија, осум лица биле убиени, а осумдесет лица биле ранети од антихрватскиот режим. Настанот е познат како Крвави бошњачки избори.
Наводи
уреди- ↑ Hrvatski narodni preporod, Zora, Matica hrvatska, Zagreb, 1965., str. 57