SCMaglev

JR-Maglev (јапонски: ジェイアール式マグレブ) — систем на магнетнолебдечка железница (маглев) на Среднојапонското железничко претпријатие и Институтот за истражување на железничката техника (подружница на групацијата „Јапонски железници“).

JR-Maglev MLX01 е меѓу новите од низата магнетнолебдечки возови на коишто се работи во Јапонија уште од 1970-тите години. Составен е од највеќе пет вагони и предвиден е да вози по пробната магнетна пруга во префектурата Јаманаши. На 2 декември 2003 г, тривагонски состав на овој воз достигнал брзина од 581 км/ч, што претставува светски рекорд за шински возила со екипаж.^[1]

Технологија


Одбоен систем	Водечки систем

Погонски систем

Магнетнолебдечките возови имаат три системи: одбоен (за лебдење), водечки и погонски.

JR-Maglev користи систем на електродинамично одржување (EDS). Mагнетните полиња во движење создаваат одбојна сила во проводникот поради индукцијата во полето. Оваа сила го одржува возот во воздух. Возовите имаат суперспроводливи магнетни намотки, а на водечкиот колосек се поставени одбојните намотки.

Кога возот се движи со голема брзина, намотките во колосекот создаваат одбојна сила како резултат на наближувањето на суперспроводните намотки прицврстени на возот.

Електродиманичното одржување овозможува поголем меѓупростор од електромагнетното (EMS), но возот мора да има и тркала за движење при релативно мали брзини, кога не може да создаде доволно голема сила за да лебди. Тркалата се повлекуваат кога возот ќе достигне брзина од 150 км/ч. 10 см над колосекот.^[2]

Одбојните намотки во колосекот служат како водилки и стабилизатори. Погонот на JR-Maglev е линеарен синхрон мотор (LSM), кој ги напојува намотките во колосекот.

Пробна пруга во Мијазаки

Со преместувањето на пробите во префектурата Јаманаши, во Хјуга (префектура Мијазаки) Институтот за истражување на железничка техника (RTRI) во 1999 почнал да врши проби со возови што се движат на основа на екрански ефект како екранопланите.^[3]

Пробна пруга во Јаманаши

Експерименталните пруги во Јаманаши моментално имаат практична примена. Шините имаат должина од 18,4 км (вклучувајќи 16 км тунели). Пробната пруга е во доизградба, со што во 2013/14 г. ќе се добие должина од 42,8 км. Ова е дел од планираната линија Чуо Шинкансен што ќе ги поврзува градовите Токио, Нагоја и Осака. Порачани се 14 воза „Шинкансен L0“ чиј производител ќе бидат Мицубиши и Нипон Шарјо, подружница на Среднојапонското железничко претпријатие.

Возила

Возот ML500 - светски рекордер во 1979 со постигнати 517 км/ч, денес експонат во Националниот музеј на транспортот (Осака).

1972 – LSM200
1972 – ML100
1975 – ML100A
1977 – ML500
1979 – ML500R (преобликува ML500)
1980 – MLU001
1987 – MLU002
1993 – MLU002N
1995 – MLX01 (MLX01-1, MLX01-11, MLX01-2)
1997 – MLX01 (MLX01-3, MLX01-21, MLX01-12, MLX01-4)
2002 – MLX01 (MLX01-901, MLX01-22)
2009 – MLX01 (MLX01-901A, MLX01-22A: преобликува 901 и 22)

Рекорди со екипаж

MLX01-1

Брзина (км/ч)	Воз	Тип	Место	Датум	Забелешки
60 км/ч	ML100	маглев	RTRI на JNR, Јапонија	1972
400,8 км/ч	MLU001	маглев	Пробна магнетна пруга во Мијазаки, Јапонија	февруари 1987	Двовагонски состав. Тогашен светски рекорд за магнетнолебдечки возови.
394,3 км/ч	MLU002	маглев	Пробна магнетна пруга во Мијазаки, Јапонија	ноември 1989	Едновагонски.
411 км/ч	MLU002N	маглев	Пробна магнетна пруга во Мијазаки, Јапонија	февруари 1995	Едновагонски.
531 км/ч	MLX01	маглев	Пробна магнетна пруга во Јаманаши, Јапонија	12 декември 1997	Тривагонски состав. Тогашен светски рекорд за магнетнолебдечки возовиs.
552 км/ч	MLX01	маглев	Пробна магнетна пруга во Јаманаши, Јапонија	14 април 1999	Петвагонски состав. Тогашен светски рекорд за магнетнолебдечки возови.
581 км/ч	MLX01	маглев	Пробна магнетна пруга во Јаманаши, Јапонија	2 декември 2003	Тривагонски состав. Тековен светски рекорд за возови од било кој вид.

Рекорди без екипаж

Брзина (км/ч)	Воз	Тип	Место	Датум	Забелешки
504 км/ч	ML-500	маглев	Пробна магнетна пруга во Мијазаки, Јапонија	12 декември 1979
517 км/ч	ML-500	маглев	Пробна магнетна пруга во Мијазаки, Јапонија	21 декември 1979
352,4 км/ч	MLU001	маглев	Пробна магнетна пруга во Мијазаки, Јапонија	јануари 1986	Тривагонски состав.
405,3 км/ч	MLU001	маглев	Пробна магнетна пруга во Мијазаки, Јапонија	јануари 1987	Двовагонски состав.
431 км/ч	MLU002N	маглев	Пробна магнетна пруга во Мијазаки, Јапонија	февруари 1994	Едновагонски.
550 км/ч	MLX01	маглев	Пробна магнетна пруга во Јаманаши, Јапонија	24 декември 1997	Тривагонски состав.
548 км/ч	MLX01	маглев	Пробна магнетна пруга во Јаманаши, Јапонијаn	18 март 1999	Петвагонски состав.

Поврзано

Наводи

Hood, Christopher P. (2006). Shinkansen – From Bullet Train to Symbol of Modern Japan. Routledge. ISBN 0-415-32052-6.
Study of Japanese Electrodynamic-Suspension Maglev Systems

↑ Railway Technology Avalanche No. 7, "Our Manned Maglev System Attains Maximum Speed Record of 581 км/ч" (1 јануари 2005) Архивирано на 3 август 2007 г.. проверено на 16 ноември 2008.
↑ „High-Speed Rail Approaches Station“. WSJ. 26 јануари 2010.
↑ [1]

Надворешни врски

Институт за истражување на железничка техника (RTRI) Архивирано на 2 ноември 2005 г. (англиски) (јапонски)
„Линеарен експрес“ - Среднојапонско железничко претпријатие (јапонски)
Слики на меѓународниот форум за магнетнолебдечки возови Архивирано на 19 јули 2011 г. (англиски)

35°35′N 138°56′E / 35.583° СГШ; 138.933° ИГД / 35.583; 138.933

[1] Railway Technology Avalanche No. 7, "Our Manned Maglev System Attains Maximum Speed Record of 581 км/ч" (1 јануари 2005) Архивирано на 3 август 2007 г.. проверено на 16 ноември 2008.

[2] „High-Speed Rail Approaches Station“. WSJ. 26 јануари 2010.

[3] [1]

[1]

[2]

[3]