Хаплогрупа Q-L54

Хаплогрупа Q-L54
Можно место на потекло	Евроазија
Предок	Q-L53
Потомци	Q-L330, Q-M3, Q-M971, Q-Z780, Q-L804
Својствени мутации	L54

Хаплогрупа Q-L54 — подклада на Y-DNA хаплогрупата Q-L53. Q1a3a-L54 се дефинира со присуството на L54 полиморфизам на еден нуклеотид.

Распространетост

Q-L54 има потомци низ Западна и Централна Европа, Северна и Источна Азија и Америка. Вклучува две од главните предколумбиски татковски лози во Америка: Q-M3 и Q-M971. Момчето Анзик-1, кое живеело пред 12.600 години и било пронајдено во државата Монтана, има Y-хромозом што се однесува на хаплогрупата Q-M971 (Q-L54*(xM3)).^[1]^[2]^[3] Линиите на потомците на Q-L54, исто така, вклучуваат две евроазиски татковски лоза, лоза од Средна Азија Q-L330 и скандинавска Q-L804.^[3] Q-L330 се наоѓа и кај некои мажи со романски еврејски татковски линии од Грција. Q-L804 е скандинавски, а TMRCA е нешто повеќе од 3000 години.^[4] Хаплогрупата Q-L54 е доминантна во две северносибирски популации, Кетс и Селкупс, со честоти од 97,7% и 66,7%, соодветно.^[5]

Поврзани СНП

Q-L54 моментално е дефиниран само од L54 SNP.

Подгрупи

Тековниот статус на полигенетското дрво за Q-L54 е објавен од Пиноти и сор. во написот Y хромозомските секвенци откриваат краток берингов застој, брза експанзија и рана популациска структура на основачите на домородните Американци. Калибрирана филогена на Y хаплогрупата Q-L54.^[6]

L54
- Q-L330
- Q-MPB001 (18,9 киа)
  - Q-CTS1780
  - Q-M930
    - Q-L804
    - Q-M3 (15,0 киа)
      - Q-Y4308
      - Q-M848 (14,9 киа)

Верзијата од 2013 година на полигенетското дрво за хаплогрупата Q-L54 направена од Томас Кран во Центарот за геномски истражувања: Предложено дрво.

L54
- M3, L341.2
  - М19
  - М194
  - M199, P106, P292
  - СТРАНИЦИ 104, СТРАНИЦИ 126
  - СТРАНИЦИ 131
  - L663
  - SA01
  - L766, L767
  - L883, L884, L885, L886, L887
  - L888, L889, L890, L891
- L804, L805
  - L807
- Z780
  - L191
  - L400, L401
- L456
- L568, L569, L570, L571
  - L567
  - L619.1
- L330, L334
  - L329, L332, L333

Y-DNA Q-M242 Подклади

Филогенетско дрво

Наводи

↑ M. Rasmussen et al. The genome of a Late Pleistocene human from a Clovis burial site in western Montana // Nature. 2014. V. 506. P. 225–229.
↑ Jennifer A. Raff & Deborah A. Bolnick. Palaeogenomics: Genetic roots of the first Americans // Nature. 2014. V. 506. P. 162–163.
↑ ^3,0 ^3,1 Kivisild, Toomas (2017-03-04). „The study of human Y chromosome variation through ancient DNA“. Human Genetics. Springer Nature. 136 (5): 529–546. doi:10.1007/s00439-017-1773-z. ISSN 0340-6717. PMC 5418327. PMID 28260210.
↑ „Q-L804 YTree“.
↑ Karafet, Tatiana M.; Osipova, Ludmila P.; Savina, Olga V.; Hallmark, Brian; Hammer, Michael F. (2018). „Siberian genetic diversity reveals complex origins of the Samoyedic-speaking populations“. American Journal of Human Biology. Wiley. 30 (6): e23194. doi:10.1002/ajhb.23194. ISSN 1042-0533. PMID 30408262.
↑ Pinotti, Thomaz; Bergström, Anders; Geppert, Maria; Bawn, Matt; Ohasi, Dominique; Shi, Wentao; Lacerda, Daniela R.; Solli, Arne; Norstedt, Jakob (2018). „Y Chromosome Sequences Reveal a Short Beringian Standstill, Rapid Expansion, and early Population structure of Native American Founders“. Current Biology. Elsevier BV. 29 (1): 149–157.e3. doi:10.1016/j.cub.2018.11.029. ISSN 0960-9822. PMID 30581024. |hdl-access= бара |hdl= (help)

Надворешни врски

Проектот Y-DNA Haplogroup Q

[1] M. Rasmussen et al. The genome of a Late Pleistocene human from a Clovis burial site in western Montana // Nature. 2014. V. 506. P. 225–229.

[2] Jennifer A. Raff & Deborah A. Bolnick. Palaeogenomics: Genetic roots of the first Americans // Nature. 2014. V. 506. P. 162–163.

[Kivisild_pp._529–546-3] 3,0 ^3,1 Kivisild, Toomas (2017-03-04). „The study of human Y chromosome variation through ancient DNA“. Human Genetics. Springer Nature. 136 (5): 529–546. doi:10.1007/s00439-017-1773-z. ISSN 0340-6717. PMC 5418327. PMID 28260210.

[4] „Q-L804 YTree“.

[Karafet_Osipova_Savina_Hallmark_2018_p=e23194-5] Karafet, Tatiana M.; Osipova, Ludmila P.; Savina, Olga V.; Hallmark, Brian; Hammer, Michael F. (2018). „Siberian genetic diversity reveals complex origins of the Samoyedic-speaking populations“. American Journal of Human Biology. Wiley. 30 (6): e23194. doi:10.1002/ajhb.23194. ISSN 1042-0533. PMID 30408262.

[Pinotti_Tyler-Smith_2018-6] Pinotti, Thomaz; Bergström, Anders; Geppert, Maria; Bawn, Matt; Ohasi, Dominique; Shi, Wentao; Lacerda, Daniela R.; Solli, Arne; Norstedt, Jakob (2018). „Y Chromosome Sequences Reveal a Short Beringian Standstill, Rapid Expansion, and early Population structure of Native American Founders“. Current Biology. Elsevier BV. 29 (1): 149–157.e3. doi:10.1016/j.cub.2018.11.029. ISSN 0960-9822. PMID 30581024. |hdl-access= бара |hdl= (help)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]