Ханс Гуде

Ханс Фредрик Гуде (13 март 1825 – 17 август 1903) бил норвешки сликар на национален романтизам и се мисли дека е еден од најдобрите сликари на пејзаж во Норвешка.

Ханс Фредрик Гуде (13 март 1825 – 17 август 1903)

Свадбена поворка во Хардангерфјорд, Адолф Тидеманд и Ханс Гуде

Кариерата на Гуде не ја обележила револуцијата и големата промена која ја донела вее стабилен напредок кој споро реагира на трендовите во уметничкиот свет. Гудеовите рани работи претставуваат идилични норвешки предели со романтичен и пак реалистички поглед на својата земја. Околу 1860 година почнува да слика морски предели и предмети. Во попочетокот имал проблеми со цртањето на човечки тела така што Адолф Тидеманд му помагал при работење на некои дела.

Почетоци

Гуде е роден во Осло 1852 година како син на судијата Ове Гуде и Марија Елизабет Брант.

Својата уметничка кариера му започнува со приватни часови кај Џоханес Фринто, а од 1838 година оди на неговите вечерни часови во Кралевското школо за цртање во Осло. На есен 1841 година Цохан Себастијан Велхавен му предложил на малиот Гуде да го испрати во Диселдорф на понатамошно усовршување на уметноста.

Академија за уметност во Диселдорф

На академијата за уметност во Диселдорф го сретнал Џон Вилхелм Шимера - професор во сликарскиот предел - кој го советувал да се повлече од неговите амбиции да стане сликар и да се врати на редовните студии додека не закаснил. Академијата му одобрила да го прими, но Гуде го привлекло вниманието на Андреас Ахенбах кој му давал приватни часови.

Студентски денови

Гуде на есен во 1842 година конечно бил примен на Академијата и таму се придружил на курсот на Шимера за сликање пејзаж каде што многу брзо напредувал. Тогаш тоа било новоуведен курс во 1839 година, како другар во тоа време го престигнал во сликањето човечки тела. На крајот на првиот семестар, преформансот на Гуде е прогласен за добар а тој поишан како талентиран, што во студентската книшка во 1843-1844 година тој бил единствен во класот од 12 за кого било пишувано дека е многу талентиран.

Гуде бил на Академијата до 1844 година, каде што заминал за Осло. На 25 јули 1850 година, Гуде се оженил за Бетси Шарлот Анкер (1830-1912), ќерка на генералот Ерик Анкер.

1846 г.

Професорски денови

Годината 1854, Гуде бил именуван за професор на Академијата во пределот на сликање на пејзаж и така го заменил својот професор. Со своите 29 години станал најмлад професор на Академијата. Неговото поставување донекаде било и политичка одлука заради конфликтот кој владеел помеѓу другите кандидати. Предавал шест часови курс, два часа работа во канцеларија, бил ментор со другите професори но и присуствувал на состаноците на колективот. Во 1857 година, Гуде поднесува оставка, наводувајќи приватни причини здравствена состојба, иако во своите мемории како причина се води опозицијата на двајца ученици. Неговата професорка била слабо плаќана и на дното на листата останатата плата на Академијата и Гуде бил еден од неколкуте професори на кои им е повисока но одбиена. Во 1855 година, Гуде бил подобро третиран од страна на Академијата кога ја најавил оставката и му требало цели пет години да го напушти Диселдорф. После тоа тој се преселил во Велс каде што се посветил на сликањето.

Училиште за уметност во Баден

Во декември 1863 година, Гуде добил понуда и ја прифатил како професор во Училиштето за уметност во Баден, каде што повторно го наследил својот професор и го напуштил Велс. Таму продолжил да репродуктира пејзажи за кои мислел дека бил стил којшто го пренел на своите студенти. Таму поминал 6 години додека не се префрлил на Академијата за уметност во Берлин. Пензионирал во 1901 година. Починал во Берлин две години подоцна.

Награди и признанија

• 1852 — Златен медал во Берлин
• 1855 — Медал, Париз
• 1860 — Златен медал во Берлин
• 1867 — Медал, Париз
• 1873 — Златен медал во Виена
• 1880 — Член во Берлинската академија на уметност
• 1894 — Орден на Свети Олав

Членство во Академијата за уметност

• Амстердам
• Берлин
• Копенхаген
• Ротердам
• Стокхолм
• Виена