Хамадријади

Хамадријади (грчки јазик|Ἁμαδρυάδες) во грчкатамитологија биле нимфи дријади, чија судбина е врзана за дрвјата во кои и престојуваат.

Мозаик на кој се Пан и Хамдријада пронајден во Помпеја.

Митологија

Биле пред сè нимфи на даб и топола. Обично се повржувани со дрвја покрај река и свети гори. Бидејќи биле заштитнички на дрвја во кои живееле, биле многу сурови спрема секој кој го уништувал. Тоа било затоа што ако нивното дрво било повредено и Хамадријадите би биле повредени и ако би бил исечен дабот и Хамадријадата би умрела. Од друга страна, биле благонаклонети спрема оние кои го штителе нивното дрво. Се сметале за долговечни, дури и подолговечни од птицата феникс. Сите потекнуваат од Хамадријада по која и го добиле називот, а татко им е Оксил, Орејевиот син. Се нарекувале:

• Карија (орев)
• Баланос (даб)
• Кранија (дрен)
• Мореја (дудинка)
• Егира (топола)
• Птелеја (брест)
• Ампела (грозје)
• Сика (смоква)

Според некои извори, нивни имиња биле Феба и Атлантија и тие биле сопруги на кралот Данај и мајки на Данаиди. Од една Хамадријада почнала приказната за походот на „златното руно“. Таа го казнила синот на човекот кој го исекол нејзиниот даб и го украл златното руно посветено на богот Зевс.

Литература

• Замаровски, Војтех (1985). Јунаци античких митова: Лексикон грчке и римске митологије. Загреб.