Фармацевтски-лабораториски техничар

Зборот фармација потекнува од зборот pharma кој бил користен во текот на 15-17 век. Сепак неговите оригинални корени потекнуваат од грчкиот збор Pharmakos(фармакос) што значи дрога или лек.

Податотека:Фармацевтско-лабораториски техничар.jpg

Фармацевтско-лабораториски техничар

Фармациja во Античкиoт период

Фармацијата е античка наука. Од почетоците на човештвото имало потрага по начини како да се намали болката и патењето предизвикано од најразлични појави.Најчесто античките луѓе ги копирале однесувањата на животните. За античкиот фармацевт ова претставувало наоѓање и експериментирање со даровите на природата на пример растенијата, животните, минералите и слично. Супстанциите како на пример овошјата, лисјата, корењата на дрвата, калта и некои делови од животните биле триени од човековото тело, потурани со жешка вода или пијани, вдишувани(мирисано), во зависност од тоа каква била состојбата на човекот.Многу од пронајдените билки (најчесто опиуми)биле користени за некакви ритуали поради нивните својства.

Фармациja во Кина

Кинеската фармација,според легендата произлегува од Шен Нунг(околу 2000 г.пр.н.е.)император кој истражувал за медицинските вредности на илјадници билки.Тој тестирал многу од нив на себе и го има напишано првиот Пен Т-Сао или мајчини билки,составен од 365 лекови.Шен Нунг извршил тестирање на многу билки,корења и слично донесени од полињата, мочуриштата и шумите кои до ден денес се познати во фармацијата.Лековитите растенија вклучувајќи ги и женшен,кора од цимет, подофил или Ефeдра. Во одредено време човекот почнал да ги запишува имињата на билките и како се користат на глинени плочи 2600 г.пр.н.е.,а потоа ги запишувал на папирус.

Фармациja во Вавилон

Скапоцен камен на античка Месопотамија, често се нарекува лулка на цивилизацијата, кој ги обезбедува најраните познати записи на практичката уметност на аптеката...Практичари на лекување на оваа ера (околу 2600 п.н.е.) биле свештеници,фармацевти и лекари,се во едно.Во медицинските текстови на глинените табли биле запишувани првите симптоми на болеста, препораките и насоките во припремањето и повикување на боговите.Древните Вавилонски методи и доаѓаат во пресрет на денешната модерна медицинска , фармацевтска , лекарска и душевна грижа за болните.

Фармациja во Египет

Еберсовиот папирус

Еден од најстарите познати записи е Еберсовиот Папирус кој го добил името по Џорџ Еберс.Овој папирус содржел формули за повеќе од 800-стотини антички лекови.Некои од запишаните лекови.

• За стомак:(кравјо млеко 1;зрнца 1;мед ;здроби,оддели,свари,земај на 4 дела( пати).)
• За смрт:(пола кромид и пивска пена се сметало за “восхитувачки лек против ”умирањето”)

Теофраст (околу 300 п.н.е.) е еден од најголемите грчки филозофи и природни научници, е наречен "татко на ботаниката." Своите забелешки и списи кои се занимаваат со медицински квалитети и особености на билки се невообичаено точни, дури и во светло на сегашните сознанија. Тој им предавал на групи на ученици кои оделе со него за учење на природата со набљудување на нејзиниот благајници на прва рака.

Фармациja во Грко-Римскиoт период

Најпознат од сите старогрчки лекари е Хипократ, познат како татко на медицината.Во ова време лекарите почнале да размислуваат за болестите и за тоа како да ги излечат наместо да веруваат во духовните објаснувања. Најмногу од ракописите на Хипокрит потекнуваат од група на професионалци за здравје во која Хипократ бил најистакнат член. Со текот на времето Хипократ и неговите следбеници се потпреле многу повеќе на лекувачката сила на природата позната како Vis medicatrix naturae. Интересно е тоа што и до ден денес има докази од плацебо-ефектите во кои пациентот се лечи самиот себеси со верувањето дека лекот му помага да оздрави иако не добива никаков лек. Еволуцијата на откривање на сè поголем број на лекови им била пренесена во Римското Царство со доаѓањето на грчките доктори во Рим, многупати како робови. Еден од најважните записи од тоа време бил записот на Диокрид, римски хирург, кој патувал со Нероновата армија собирајќи колку што можел информации за лековите. Оваа збирка со наслов Materia Medica, вклучувала околу 600 растенија со илустрации за тоа како изгледа билката, каде може да се најде, кога и како да се искористи и слично.

Фармациja во Периодoт на средниот век

Средниот век во Европа ( 10-15 век), било времето на феудалистичките,авторитативните и догматичките религиозни водачи.За време на овој период интелектуалните мислења и откритија биле отфрлани поради интелектуалните комплекси на тоа време. Ерата на мир и сигурност завршила и била заменета со игнорирање на интелектуалниот напредок. Сепак во овој период продолжило запишувањето на информациите за лековите. Исто така се појавиле различни форми на лекови како што се:сирупите,конзервирањето,јулепите и др.Арабјаните го одделиле аптекарството од лекарството, па така во Багдад се отворила првата приватна аптека.Тие презеле многу од Грко-Романската слобода за развивање. Олеснување им биле природните извори на сирупи, конзерванси, дестилирана вода и алкохолните течности.

Фармациja во Ренесансниoт период

Во овој период фармацијата се издвоила од медицината и започнало нејзината регулација. Таа била потпомогната од создавањето на подвижната преса за печатење. Со неа започнало печатењето на книги за лековите кои би им биле достапни на сите. Луѓето на лесен начин можеле да се стекнат со знаење за лековитите билки и животни. Понатаму, новото знаење можело да се шири за најбрзо време од кога и да било дотогаш.Во исто време започнале и големите географски откритија за откривање на нови земји што придонело за откривање и на нови култури како што биле егзотичните растенија и приказните за тоа како би можеле да ги искористат за лекување.Европејците дотогаш не биле отворени со векови за нови сфаќања различни од она што им го проповедала црквата.Треварите од сите држави се собирале, собирале растенија и знаење за нив со цел да ги развијат новите начини за лекување. Сето ова по себе,во 17 в. барало да се отворат универзитети за фармацевти каде би се изучувале најразличните видови лекови. На почетокот се покренувале жалби за фармацијата како професија затоа што лекарите не ги сфаќале фармацевтите сериозно.Во малите градови фармацевтите биле ставани на исто место со злосторниците.Од околината биле донесувани многу нови лекови , па и новите хемикалии биле претставени. Во тоа време Швајцарецот Auerrolus Theophrastus Bombastus von Hohenheim или како што тој самиот се нарекувал Парацелзус бил еден од најважните експерименталисти кој верувал во хемиски направените лекови занемарувајќи ги ботаничките. Неговиот татко бил лекар, па затои и тој станал лекар. После добивањето на дипломата почнал постојано да патува со цел да ја научи уметноста на медицината од луѓе од различно потекло. Неговата позната фраза е : “Се е отров и ништо не е отров, дозата е таа што се брои.” Се мисли дека тој е првиот кој користи чисти хемикалии како лек.

Првата официјална фармакопоеја

Идејата за фармакопеја со официјален статус, која треба да се следи од страна на сите аптекарите, потекнува од Фиренца. На Nuovo Receptario(Новите рецептури), првобитно напишани на италијански, биле објавени и станале правен стандард за град-држава во 1498 година.

Друштво на аптекарите

Во 1617, Френсис Бекон (филозоф-политичар) формирал посебна фирма позната како "Мајстор,редари и општество на уметност и тајната на аптекарите на градот Лондон". Ова беше првата организација на фармацевтите во англосаксонскиот свет.

Луис Хеберт - аптекар до Нова Франција (Канада)

Младиот париски аптекар Луис Хеберт ја гради првата населба Нова Франција,живеалиштето,во Порт Ројал(Нова Шкотска, Канада).Хеберт се грижел за здравјето на пионери, култивирани мајчин хербални растенија, и надгледување во градините.

Маршаловиот аптекар

Кристофер Маршал, ирски емигрант, воспостави аптекарска продавница во Филаделфија во 1729. Во текот на последните 96 години, овој пионер во фармацевтското претпријатие стана водечка продавница на мало, јадрото на големо хемиско производство; за "практична" обука на училиште за фармацевти; важно снабдувачко депо за време на револуцијата. Кристофер си ја донел титулата "Борбебиот Квакер" за време на револуцијата.

Првата болница во колонијална Америка

Колонијална Америка(Пенсилванија) е основана во Филаделфија во 1751. Првата болничка аптека започнала со работа во 1752.Првиот болнички Фармацевт бил Џонатан Робертс,но неговиот наследник, Џон Морган е оној чија практика како болнички фармацевт (1755-1756), а чие влијание врз фармацијата и медицината влијае врз промени кои требало да станат од значење за развојот на професионалното аптекарство во Северна Америка.

Шеле-Најдобриот од фармацевтите-хемичари

За време на неговите неколку години, Карл Вилхелм Шеле му даде на светот откритија кои доведоа на нејзиниот народ непроценливи предности. Тој направил илјадници експерименти, открил кислород, хлор, цијановодородна киселина, винска киселина, волфрам, молибден, глицерин, нитроглицерин, и безброј други органски соединенија кои влегуваат во денешниот секојдневен живот, индустријата, здравството и удобноста.