Ултрависока честота
Ултрависока честота (UHF) — предназнака на МТУ[1] за појас на електромагнетниот спектар помеѓу 300 мегахерци (MHz) и 3 гигахерци (GHz), позната и како дециметарски појас поради тоа што бранова должина на радиочестотите е од еден метар до еден дециметар. Честотите кои се наоѓаат под UHF појасот се нарекуваат многу високи честоти (VHF), додека честотите од повисокиот појас се познати како ултрависоки честоти (SHF). UHF радиобрановите се шират главно во линија на поглед, и поради ова се блокирани од ридови и планини, иако успеваат да се пробијат низ ѕидови на објекти што ги прави погодни за внатрешен прием. Радиобрановите од овој појас се употребуваат за телевизиска радиодифузија, мобилна телефонија, сателитска комуникација вклучително и ГПС, лични радио уреди вклучувајќи Wi-Fi и Bluetooth, рачни примопредаватели, радиотелефони, сателитски телефони и други бројни примени.
| Ултрависока честота (МТУ) | |
|---|---|
Честотен опсег | 300 MHz до 3 GHz |
Бранови должини | 1 m до 1 dm |
Сродни појаси | B / C / D / E појаси (НАТО) UHF и L / S појаси (IEEE) |
| Ултрависока честота (IEEE) | |
Честотен опсег | 300 MHz до 1 GHz |
Бранови должини | 1 m до 3 dm |
Сродни појаси | UHF (МТУ) B / C појаси (НАТО) |
Наводи уреди
- ↑ „Rec. ITU-R V.431-7, Nomenclature of the frequency and wavelength bands used in telecommunications“ (PDF). ITU. Архивирано од изворникот (PDF) на 31 October 2013. Посетено на 30 јуни 2023.