Ултрависока честота

Ултрависока честота (УВЧ) или ултрависока фреквенција (УВФ) — назив на МСТ за радиочестотите во опсег помеѓу 300 мегахерци (MHz) и 3 гигахерци (GHz), исто така познат како дециметарски опсег бидејќи брановите должини се во рамките од еден метар до една десетина од метар (една дециметар). Радиобрановите со честоти над опсегот УВЧ спаѓаат во опсегот на супервисока честота (СВЧ) или микробранова честота. Сигналите со пониска честота спаѓаат во МВЧ (многу висока честота) или пониски опсези. УВЧ радиобрановите се шират главно во линија на видното поле. Нив ги блокираат ридови и големи згради, иако преносот низ ѕидовите на зградите е доволно силен за прием во затворениот простор. Тие се користат за телевизиско емитување, мобилни телефони, сателитска комуникација вклучувајќи ГПС, лични радио услуги вклучувајќи Wi-Fi и Bluetooth, воки-токи, безжични телефони, сателитски телефони и бројни други употреби.

IEEE го определува УВЧ радиоопсегот како честоти помеѓу 300 MHz и 1-GHz.^[1] Два други IEEE радарски опсези се преклопуваат со УВЧ опсегот на МСТ: опсегот L помеѓу 1 и 2 GHz и S опсегот помеѓу 2 и 4 GHz.

Одлики на простирањето

Радиобрановите во опсегот УВЧ патуваат речиси целосно по линија на видот и одбивање од земјата. За разлика од опсегот ВЧ, УВЧ има малку или нема одбивање од јоносферата (пропагирање на небесните бранови) или земни бранови.^[2] УВЧ радиобрановите се блокирани од ридови и не можат да патуваат подалеку од хоризонтот, но можат да навлезат во зеленило и згради за прием во затворен простор. Бидејќи брановите должини на УВЧ брановите се споредливи со големината на зградите, дрвјата, возилата и другите вообичаени објекти, одбивањето и дифракцијата од овие објекти може да предизвикаат бледнеење поради простирање по повеќе патеки, особено во населените урбани области. Атмосферската влага ја намалува јачината на УВЧ-сигналите на долги растојанија, а слабеењето се зголемува со честотата. Телевизиските УВЧ сигнали се повеќе деградирани од влагата отколку пониските опсези, како што се МВЧ ТВ-сигналите.

Визуелниот хоризонт го поставува максималниот дострел на пренос на УВЧ помеѓу 48 до 64 км или помалку, во зависност од теренот. Ваквото ограничување овозможува истите честотни канали да можат повторно да се користат од други корисници во соседните географски области (повторна употреба на честота). Радиорепетиторите се користат за реемитување на УВЧ-сигнали кога е потребно пренесување на растојание поголемо од видното поле.

Повремено, кога условите се соодветни, УВЧ- радиобрановите може да патуваат долги растојанија по тропосферски канали додека атмосферата се загрева и лади во текот на денот.

Антени

GMRS двонасочни радија на Retevis кои работат на 462 и 467 MHz во опсегот УВЧ. Користат кратки антени

Аголна рефлекторска УВЧ-ТВ-антена од 1950-тите

Должината на антената е поврзана со должината на користените радиобранови. Поради кратките бранови должини, УВЧ-антените се погодно кратки. На УВЧ-честоти, четвртбранов столб, најчестата сенасочна антена е долга помеѓу 2,5 и 25 см. УВЧ брановите должини се доволно кратки па ефикасните преносни антени се доволно мали за монтирање на рачни и мобилни уреди, така што овие честоти се користат за двонасочни копнени мобилни радио системи, како што се воки-токи, двонасочни радија во возила и за преносни безжични уреди, безжични телефони и мобилни телефони. Сенасочните УВЧ-антени што се користат на мобилни уреди обично се кратки камшици, диполи, гумени антени или рамнинска превртена F-антена (PIFA) што се користи во мобилните телефони. Сенасочните УВЧ-антени со поголема добивка може да се направат од колинеарни низи на диполи и се користат за мобилни базни станици и антени за мобилни базни станици.

Кратките бранови должини исто така овозможуваат антените со голема добивка да бидат прикладно мали. Антените со голема добивка за комуникациски врски од точка до точка и УВЧ телевизиски прием обично се јаги, периодични дневници, аголни рефлектори или антени со рефлектирачка низа. На горниот крај на опсегот, антените со слот и параболичните садови стануваат практични. За сателитска комуникација, се користат спирални и турникет антени бидејќи сателитите обично користат кружна поларизација која не е чувствителна на релативната ориентација на предајните и приемните антени. За телевизиско емитување се користат специјализирани вертикални радијатори кои се претежно модификации на слот антената или антената со рефлектирачка низа: цилиндрите со дупчиња, цик-цак и панелните антени.

Употреби

Телевизиското емитување на УВЧ ја задоволи побарувачката за дополнителни телевизиски канали во воздух во урбаните средини. Денес, голем дел од пропусниот опсег е прераспределен на копнениот мобилен радиосистем, ТЕТРА и користењето на мобилниот телефон. УВЧ-каналите сè уште се користат за дигитална телевизија.

Бидејќи на УВЧ предавателните антени се доволно мали за да се користат на преносливи уреди, УВЧ спектарот се користи ширум светот за копнени мобилни радио системи, двонасочни радија кои се користат за говорна комуникација за комерцијални, индустриски, јавна безбедност и воени цели. Примери за лични радио услуги се GMRS, PMR446 и УВЧ CB. Некои безжични компјутерски мрежи користат УВЧ честоти. Широко усвоените ГСМ и UMTS мобилни мрежи користат УВЧ мобилни честоти.

Големите телекомуникациски провајдери имаат распоредено говорни и податочни мобилни мрежи во опсегот VHF/УВЧ. Ова овозможува мобилните телефони и мобилните компјутерски уреди да се поврзат на јавната телефонска мрежа и на интернет. Сателитските телефони исто така ја користат оваа честота во опсегот L и опсегот S.

Радарите на УВЧ се ефикасни во следењето на стелт-ловците, дури и на стелт-бомбардерите.^[3]

Wi-Fi работи помеѓу 2,412 и 2,484 MHz. LTE исто така работи на УВЧ честоти.

Наводи

↑ „IEEE 521-2002 - IEEE Standard Letter Designations for Radar-Frequency Bands“. IEEE. Посетено на 17 December 2017.
↑ Seybold, John S. (2005). Introduction to RF Propagation. John Wiley and Sons. стр. 55–58. ISBN 0471743682.
↑ MINNICK, WENDELL (22 November 2014). „China's Anti-Stealth Radar Comes to Fruition“. Defensenews.com. Gannett. Посетено на 25 November 2014.

Надворешни врски

U.S. cable television channel frequencies
Tomislav Stimac, "Definition of frequency bands (VLF, ELF... etc.)". IK1QFK Home Page (vlf.it).

[ieee-1] „IEEE 521-2002 - IEEE Standard Letter Designations for Radar-Frequency Bands“. IEEE. Посетено на 17 December 2017.

[Seybold-2] Seybold, John S. (2005). Introduction to RF Propagation. John Wiley and Sons. стр. 55–58. ISBN 0471743682.

[3] MINNICK, WENDELL (22 November 2014). „China's Anti-Stealth Radar Comes to Fruition“. Defensenews.com. Gannett. Посетено на 25 November 2014.

[1]

[2]

[3]