Стевка Козиќ Прерадовиќ
Стевка Козиќ Прерадовиќ (Горњи Карајзовци, 1945 — Бања Лука, 3 март 2023) била српска поетеса.
Биографија
уредиСтевка Козиќ-Предовиќ е родена во 1945 година во Горњи Карајзовци, Лијевче поље во близина на Бања Лука. Пишувала поезија, проза и драмски текстови за деца и возрасни. Со пишување започнала како средношколка и до сега има објавено голем број поетски и прозни наслови за возрасни и за деца. Застапена е во училишни лектири, и во антологии на поезија и проза од домашни и странски автори. Преведенa е на 14 јазици.
Таа починала во 2023 година во Бања Лука.[1]
Библиографија
уреди- Прамен од стрели (поезија), 1973 година
- Везено јаболко (поезија), 1978 година
- LA CENA DEL RE (поезија), 1982 година
- Сè е земја (поезија), 1984 година
- Падот на Наполеон (приказни), 1985 година
- Допир на душата (поезија), 1986 година
- Светлината на времето (поезија), 1991 година
- Патот за Иса (поезија), 1994 година
- Статуа на светлината (Сонетен венец), 1997 година
- Песни/ Poemoj(неколку изданија), 1997, 2000 година
- Бев темјанушка (хаику), 1998 година во спомен на Десанка
- Жива брава (одбрани песни), 2000 година
- На небото доцнам (патриотска поезија), 2000 година
- Знаци од небото (приказни), 2001 година
- GEANUM SALIS/Зрно сол, 2003 година
- Помеѓу две неверувања/INTER DU MALFIDO (поезија), 2003 година
- Паметна планета (поезија за деца), 2005 година
- Снежни крпчиња (хаику), 2006 година
- Безвременски цвет (хаику до Кочиќ), 2006 година
- Сонцева лектира (поезија за деца), 2008 година
- Бисерен дворец (приказни за деца), 2008 година
- Век на љубовта (поезија), 2008 година
- Век на љубовта/SIECLE D'AMUR (поезија), 2009 година
- Музика на водата (хаику), 2011 година
- ЖЕНА-РТАК/Жена-птица (поезија), 2013 година
- Две неба (поезија), 2013 година
Добитник е на домашни и меѓународни награди. Учествувала на поетскиот фестивал „Гласови на Медитеранот“ во Лодева, Франција.[2]
Поврзано
уреди- Лијевче поле
- Босна и Херцеговина
Наводи
уреди- ↑ Preminula Stevka Kozić Preradović
- ↑ Два неба, Стевка Козић Прерадовић, 2013.