Стевка Козиќ Прерадовиќ

Стевка Козиќ Прерадовиќ (Горњи Карајзовци, 1945Бања Лука, 3 март 2023) била српска поетеса.

Биографија

уреди

Стевка Козиќ-Предовиќ е родена во 1945 година во Горњи Карајзовци, Лијевче поље во близина на Бања Лука. Пишувала поезија, проза и драмски текстови за деца и возрасни. Со пишување започнала како средношколка и до сега има објавено голем број поетски и прозни наслови за возрасни и за деца. Застапена е во училишни лектири, и во антологии на поезија и проза од домашни и странски автори. Преведенa е на 14 јазици.

Таа починала во 2023 година во Бања Лука.[1]

Библиографија

уреди
  • Прамен од стрели (поезија), 1973 година
  • Везено јаболко (поезија), 1978 година
  • LA CENA DEL RE (поезија), 1982 година
  • Сè е земја (поезија), 1984 година
  • Падот на Наполеон (приказни), 1985 година
  • Допир на душата (поезија), 1986 година
  • Светлината на времето (поезија), 1991 година
  • Патот за Иса (поезија), 1994 година
  • Статуа на светлината (Сонетен венец), 1997 година
  • Песни/ Poemoj(неколку изданија), 1997, 2000 година
  • Бев темјанушка (хаику), 1998 година во спомен на Десанка
  • Жива брава (одбрани песни), 2000 година
  • На небото доцнам (патриотска поезија), 2000 година
  • Знаци од небото (приказни), 2001 година
  • GEANUM SALIS/Зрно сол, 2003 година
  • Помеѓу две неверувања/INTER DU MALFIDO (поезија), 2003 година
  • Паметна планета (поезија за деца), 2005 година
  • Снежни крпчиња (хаику), 2006 година
  • Безвременски цвет (хаику до Кочиќ), 2006 година
  • Сонцева лектира (поезија за деца), 2008 година
  • Бисерен дворец (приказни за деца), 2008 година
  • Век на љубовта (поезија), 2008 година
  • Век на љубовта/SIECLE D'AMUR (поезија), 2009 година
  • Музика на водата (хаику), 2011 година
  • ЖЕНА-РТАК/Жена-птица (поезија), 2013 година
  • Две неба (поезија), 2013 година

Добитник е на домашни и меѓународни награди. Учествувала на поетскиот фестивал „Гласови на Медитеранот“ во Лодева, Франција.[2]

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. Preminula Stevka Kozić Preradović
  2. Два неба, Стевка Козић Прерадовић, 2013.