Википедија

Список на резолуциите на Обединетите нации во врска со Иран

список на статии на Викимедија

Советот за безбедност на ООН донел бројни Резолуции во врска со Иран, главно поврзани со неговата јадрена програма.

Список на резолуции

уреди
  • Резолуцијата 2 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 30 јануари 1946 година:

Ги охрабрува Иран и Советскиот Сојуз да го решат нивниот конфликт во врска со советските трупи што ја окупираат иранската територија. Советот за безбедност побарал во секое време да се известува за преговорите помеѓу двете страни. Едногласно усвоена.

  • Резолуцијата 3 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 4 април 1946 година:

Признаено било дека советските трупи во Иран не можат да бидат отстранети на време за да го исполнат нивниот рок според Трипартитниот договор, но побарала Советскиот Сојуз да ги отстрани што е можно побрзо и дека ниту една земја членка на кој било начин нема да го задржува овој процес. Ако каков било развој на настаните се заканува кон повлекувањето на војската, Советот за безбедност барал да биде известен. Усвоена, додека Советскиот Сојуз и Австралија не гласале за мерката.

  • Резолуцијата 5 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 8 мај 1946 година:

Одложени одлуките за советските трупи во Иран сè додека иранската влада најде време да разговара со Советскиот Сојуз и да достави извештај до ООН во врска со сите информации за советските трупи во нивната земја. Усвоена со отсуство на Советскиот Сојуз.

  • Резолуцијата 1696 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 31 јули 2006 година:

Побарала Иран да ги прекине сите активности поврзани со збогатување и обработка на јадрен материјал, и се заканила со санкции, повикувајќи се на Поглавјето VII од Повелбата на Обединетите нации правејќи го ова барање законски обврзувачко за Иран.[1] Усвоено со 14 гласа со Катар воздржан.

  • Резолуцијата 1737 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 23 декември 2006 година како одговор на:

Ризиците за ширење на иранската јадрена програма и, во овој контекст, од иранското неисполнување на барањата на Одборот на гувернери на Меѓународната агенција за атомска енергија и усогласеност со одредбите на Резолуцијата 1696 на Советот за безбедност.[2] Задолжително било за Иран да ги прекине активностите поврзани со збогатувањето и обработката на јадрен материјал и да соработува со МААЕ, вовела санкции за забрана за снабдување со материјали и технологија поврзана со јадрено оружје и замрзнување на средствата на клучните лица и компании поврзани со иранските јадрени и ракетни програми. Воспоставила комитет за следење на спроведувањето на санкциите.[3] Усвоена едногласно.

  • Резолуцијата 1747 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 24 март 2007 година:

Вовела ембарго за оружје и го проширила замрзнувањето на иранските средства, го поздравила предлогот на трајните пет членки на Советот за безбедност плус Германија за решавање на проблемите во врска со иранската јадрена програма. Едногласно усвоена.

  • Резолуцијата 1803 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 3 март 2008 година:

Го проширила замрзнувањето на средствата на Иран и ги повикала државите да ги следат активностите на иранските банки, да ги прегледаат иранските бродови и авиони и да го следат движењето на поединци вклучени во програмата во нивната територија, да воведат ограничувања за патување на санкционирани лица и да го забранат извозот на јадрена и ракетна стока за двојна употреба кон Иран.[4] Усвоена со 14 гласа и еден воздржан.

  • Резолуцијата 1835 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 27 септември 2008 година:

Ги реафирмирала претходните четири резолуции, единствена од седумте што не се повикуваат на Поглавјето VII. Едногласно усвоена.

  • Резолуцијата 1929 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 9 јуни 2010 година:

Забранила учество на Иран во какви било активности поврзани со балистички ракети, заострување на ембаргото за оружје, забрани за патување на лица вклучени во програмата, замрзнување на средствата на Иранската револуционерна гарда и испорачувачките линии на Исламската Република Иран и препорачала државите да извршат увид врз иранскиот товар, забранила сервисирање на ирански пловни објекти вклучени во забранети активности, спречила обезбедување финансиски услуги што се користат за чувствителни јадрени активности, препорачала внимателно да се набљудуваат иранските физички лица и субјекти кога се занимаваат со нив, забранила отворање на ирански банки на нивна територија и спречила ирански банки да се поврзат во врска со нивните банки ако тоа може да придонесе за јадрената програма и да спречи финансиски институции кои работат на нивна територија да отвораат канцеларии и сметки во Иран. Резолуцијата била изгласана со сооднос 12-2 гласања, со Турција и Бразил кои гласале против, а Либан бил воздржан. Голем број земји вовеле мерки за спроведување и продолжување на овие санкции, вклучувајќи ги САД, Европската унија, Австралија,[5] Канада,[6] Јапонија,[7] Норвешка,[8] Јужна Кореја[9] и Русија.[10]

  • Резолуцијата 1984 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 9 јуни 2011 година:

Оваа резолуција го продолжила мандатот на панелот од експерти формиран со Резолуцијата 1929, кои го поддржувале Комитетот за санкции во Иран за една година. Усвоен со 14 гласа, а се воздржале Либан.

  • Резолуцијата 2049 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 7 јуни 2012 година:

Го обновила мандатот на Панелот на експерти на Комитетот за санкции во Иран за една година. Едногласно усвоена.

  • Резолуција 2105 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 5 јуни 2013 година:

Го обновила мандатот на Панелот на експерти на Комитетот за санкции во Иран за една година. Едногласно усвоена.

  • Резолуција 2159 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 9 јуни 2014 година:

Го обновила мандатот на Панелот на експерти на Комитетот за санкции во Иран за една година.

  • Резолуција 2231 на Советот за безбедност на Обединетите нации - донесена на 20 јули 2015 година:

Го одобрила Заедничкиот сеопфатен план за акција (JCPOA) и ги укинала сите претходни санкции кон Иран под услов Иран да остане во согласност со своите одговорности во јадрениот договор. Едногласно усвоена. Во 2020 година САД објавиле планови за укинување на резолуцијата и барање за повторно воведување на санкции на ООН врз Иран според став 11 од JCPOA.[11]

Наводи

уреди
  1. ↑ Haidar, J.I., 2015."Sanctions and Exports Deflection: Evidence from Iran," Paris School of Economics, University of Paris 1 Pantheon Sorbonne, Mimeo
  2. ↑ „UN Sanctions“. Department of foreign affairs and Trade. Australia. Архивирано од изворникот на 2013-03-08. Посетено на 16 March 2013.
  3. ↑ „Security Council Committee established pursuant to resolution 1737(2006)“. United Nations. Посетено на 14 September 2007.
  4. ↑ „Security Council Tightens Restrictions on Iran's Proliferation-Sensitive Nuclear Activities, Increases Vigilance Over Iranian Banks, Has States Inspect Cargo“. United Nations. Посетено на 20 September 2009.
  5. ↑ Australia Imposes New Broad-Ranging Sanctions Against Iran, Department of Foreign Affairs and Trade, Australia, 29 July 2010.
  6. ↑ Canada Passes Sanctions under the Special Economic Measures Act Архивирано на 16 декември 2013 г., 26 July 2010.
  7. ↑ Japan approves new Iran sanctions, Al Jazeera, 3 September 2010.
  8. ↑ Norway joins EU sanctions against Iran Архивирано на 14 март 2012 г., The Norway Post, 29 July 2010
  9. ↑ http://www.csmonitor.com/World/Asia-Pacific/2010/0908/South-Korea-sanctions-Iran-under-US-pressure, The Christian Science Monitor, 8 September 2010.
  10. ↑ „Russia pulls plug on Iran arms deal“. Upi.com. 22 September 2010. Посетено на 4 April 2012.
  11. ↑ „UN crisis looms as U.S. readies demand to reimpose sanctions on Iran“. Посетено на 2020-08-20.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Список_на_резолуциите_на_Обединетите_нации_во_врска_со_Иран&oldid=4945074“