Господарот на прстените (книга): Разлика помеѓу преработките

Како течело времето, еден од Валарите наречен '''[[Моргот]]''' (Morgoth, забележан е и како '''Мелкор''' - Melkor) поведен од љубомора и завист, од '''[[Феанор]]''' (Fëanor), своевремено најспособниот Елдар, ги украл трите скапоцени камења наречени '''[[силмарил]]и''', ги уништил '''Дрвјата на Светлината''' кои ги имал направено самиот [[Феанор]] и се одметнал од останатите Валари засолнувајќи се во '''[[Средна Земја|Средната Земја]]''' (Средниот Свет, Меѓуземјето; анг. Middle-earth), во својата тврдина '''[[Тангородрим]]''' (Thangorodrim).

 

Феанор, следен од поголем дел од неговиот народ, заминал во прогонство во Средната Земја каде започнал војна против Моргот Непријателот. Таму Елфите, потпомогнати од '''Едаините''' или '''Луѓето''' (the Edain или the Men) после долгогодишни очајни борби успеале да ја добијат војната против Тангородримските орди, а Валарите го „исфрлиле“ самиот Моргот од границите на Светот. По ова, ''повеќето'' Елфи се вратиле во Валинор, а Луѓето како награда за помошта го добиле островот '''[[Нуменор]]''' (Númenor) кој се наоѓал далеку на запад од Средната Земја и „од чија највисока точка можеле да се видат Бесмртните Земји - Валинор“. Тука, под менторство на Елдарите, кралството на Луѓето цветало многу години и тие имале долг животен век. Единствено им било забрането да се обидат да допловат до Бесмртните Земји (иако им биле на видик), што тие го почитувале. Со пропаста на Моргот Непријателот и основањето на Нуменор, завршило '''Првото Доба''' или '''Првото Раздобје''' (the First Age).