Сварог: Разлика помеѓу преработките
[непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
средување |
|||
Ред 1:
Прабогот на старите Словени бил познат под името '''Сварог'''. Неговото друго име, веројатно, е '''Род'''. Во Хрониката на Хемолд е запишано:
''„Меѓу разните богови на кои им се припишува власт над полињата, шумите, над тагите и веселбите, тие (Словените) не одрекуваат дека еден бог заповеда одозгора, од небото над сите останати. Тој семоќен бог се занимава само со небесните работи. Сите останати имаат посебно занимање и работа, та нему му се покоруваат. Тие произлегуваат од неговата крв и важни се онолку колку што се блиску до овој бог на боговите.“''
Треба да се земат предвид и зборовите на хроничарот Нестор, во врска со договорите меѓу [[Русија|Русите]] и [[Византија|Византијците]] од [[945]] и [[947]] година. Таму се вели: ▼
''„Оние Руси-христијани што ќе го прекршат овој договор, да бидат казнети од семоќниот Бог, а оние што не се крстени, да бидат лишени од секоја помош од
▲Неговото име не е споменато, но јасно е дека не станува збор за '''Перун'''.
▲Треба да се земат предвид и зборовите на хроничарот Нестор, во врска со договорите меѓу Русите и Византијците од 945 и 947 година. Таму се вели:
Очигледно е дека Русите се колнеле во еден бог што е поставен пред Перун. Кое е името на тој безимен бог? Според Ипатиевскиот летопис од [[11 век]], името на тој бог е Сварог. Тој е татко на Сонцето-цар, [[Дажбог]]. Етимологијата на Свароговото име е утврдена и неговиот корен го наоѓаме во
▲''„Оние Руси-христијани што ќе го прекршат овој договор, да бидат казнети од семоќниот Бог, а оние што не се крстени, да бидат лишени од секоја помош од Бога и Перуна.“''
▲Очигледно е дека Русите се колнеле во еден бог што е поставен пред Перун. Кое е името на тој безимен бог? Според Ипатиевскиот летопис од 11 век, името на тој бог е Сварог. Тој е татко на Сонцето-цар, Дажбог. Етимологијата на Свароговото име е утврдена и неговиот корен го наоѓаме во санскритскиот збор за небо - svarga. Буквално, Сварог значи `небесен`.
Иако во скриена и замаглена форма, остатоци од Свароговиот култ се задржани до денешен ден кај сите словенски народи. Обично се смета дека, барем во некоја мера, тој 'преживеал` во народното сфаќање за христијанскиот Господ Бог. Познато е дека кај Источните [[Словени]], неговите функции се пренесени на Свети Кузмодемјан, кој претставува народен спој од имињата на христијанските светци Козма и Дамјан. Таму '''Свети Кузмодемјан''' се јавува и како заштитник на бракот. Понекогаш во песните се спомнува и под името Свети Кузма.▼
▲'''Сварог во христијанството'''
Академик [[Борис Рибаков]] во својата книга ''"Јазичеството на древните Словени"'' дава интересни примери на делови од свадбените песни кај Источните Словени.▼
▲Иако во скриена и замаглена форма, остатоци од Свароговиот култ се задржани до денешен ден кај сите словенски народи. Обично се смета дека, барем во некоја мера, тој 'преживеал` во народното сфаќање за христијанскиот Господ Бог. Познато е дека кај Источните Словени, неговите функции се пренесени на Свети Кузмодемјан, кој претставува народен спој од имињата на христијанските светци Козма и Дамјан. Таму '''Свети Кузмодемјан''' се јавува и како заштитник на бракот. Понекогаш во песните се спомнува и под името Свети Кузма.
▲Академик Борис Рибаков во својата книга ''"Јазичеството на древните Словени"'' дава интересни примери на делови од свадбените песни кај Источните Словени.
Особено се интригантни стиховите како:
Занимливо е како во своите обредни песни, народот овој светец го ословувал и како бог. Тој е ставен во ист ред и со
==Сварожиќ==
'''Сварожиќ''' според повеќето извори бил бог на сонцето, персонификација на огнот, а некаде и бог на ветриштата. Според старите извори Словените му се молеле на огнот именувајќи го со името Сварожиќ. Деминутивниот облик веројатно следел по верувањата дека е тој син на Сварог, за што кај
* ''Vasiljev, Spasoje'': "Slovenska mitologija"
*''Б. А. Рыбаков'': "Язычество древних славян"
* ''Zaroff, Roman'': Organised pagan cult in Kievan Rus`. The invention of foreign elite or evolution of local tradition?
* ''Калоянов, Анчо:'' Старобългарското езичество
*Гордана Стојковска, „Речник на јужнословенска митологија“, 2004, Издавачки центар Три, Скопје, ISBN: 9989-918-97-X.
|