ОМО Илинден: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Bogorm (разговор | придонеси)
с зашто е трудно да се разуме, дека Георги Димитров е толку либерал, колку Margaret Thatcher е комунистка?
StanProg (разговор | придонеси)
- непотврдена изjава (26 јануари 2008 )
Ред 9:
По падот на комунизмот, во Бугарија завладува голема еуфорија, а кај Македонците се раѓа надеж дека конечно ќе можат да ги повратат националните права од времето на комунистичкиот режим на [[Георги Димитров]]. До [[10 мај]] 1990 година, ОМО „Илинден“ во своите редови има околу седум илјади членови, меѓу кои се и познатите активисти [[Сократ Маркилов]], [[Илија Кочев]], [[Георги Сухарев]], [[Панде Илиев]], [[Иван Тимчев]], [[Кирил Богов]], [[Иван Тасев]] и [[Атанас Доганов]].
 
Од самиот почеток ОМО „Илинден“ се соочува со големи потешкотии во својата дејност. Првиот голем удар организацијата го добива одвнатре, со предавството на Красимир Илиев кој работи за Бугарските безбедносни органи. Бугарските судови и натаму одбиваат да ја регистрираат, додека политичарите и медиумите ја прогласуваат за „сепаратистичка и антибугарска организација, а нејзините членови за „платеници на странските тајни служби“. Често пати нејзините членови се апсени и физички малтретирани{{факт}}.
 
На судските процеси на ОМО „Илинден“ против Бугарија пред Европскиот суд за човекови права, бугарската држава беше неколку пати осудувана за кршењето на правата на Македонците, со препорака бугарските судови да ја регистрираат организацијата.