Историја на уметноста: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Историја на уметност преместена како Историја на уметноста: Поправка
граматички грешки
Ред 1:
{{Внимание}}Уметноста датира уште од праисторискатапраисториско добавреме. Пронајдени се скулптури, печинскопештерско сликарство и петроглифи кои се стари околу 40.000 години и датираат од старатастарато каменакамен добавреме. Точното значање на оваа уметност сеуште не е потополно утврдено затоа што премалку се знае за кутуратакултурата која ја произвела. До скоронеодамна, најстарото уметничко дело на светот е билопретставувало, прачепарче накит – мала бушенапродупена школка, која е стара околу 75.000 години и која е откриена во јужна Африка. Меѓутоа најновите откритија на исти такви школки во Мароко ги поместуваат границите на страостстарост – затоа што школките најдени во Мароко се стари околу 82.000 години. Големите уметнички традиции се базирани на уметности на една од старите цивилизации: Стар Египет, Месопотамија, Персија, Индија, Кина, Античка Грција, Антички Рим или Арабија. Секоја од овие цивилизации развила есвој сопствен и единствен стил на уметност. Благодарение на својата големина и трајност, значаен дел од уметничкиуметничките дела на овие цивилизации е зачуван и нивниот пример е пренесен на другите култури во покасните историски периоди. Овие цивилизации исто така се забележилезачувале, како уметниците работилеја изведувале својата работа. На пример, античко Грчкатагрчката уметност е, обожаваласе физичкавосхитувала на физичката форма на човековочовековото тело и во скалд со тоа се равила вештина сопреку која би се прикажувала мускулатурата, убавината на човековото тело како и анатомски конкретниконкретните пропорции. Уметноста на Византија и готичката уметност на западноевропските земји во Средниот век, во главно се фокусирале на изгледизгледот и интерпретација на библиската и матријалната вистина, ставајќи акцент на методите кои би гоја увеличалезголемиле славата на светиот дух како златназлатната боја на сликата, стакло во мозаиците и прозорците, и приказ на личности во идеални и шематски форми (на пример, дводименизонална, рамна форма). Појавата на ренесансата во западноевропските земји ја вратила вредноста на вредувањетовреднувањето на матријалниот свет, како и местото на човекот во него, што се одржаваодржало и во уметничкиуметничките форми, кои ја враќаат реалноста во приказ на човековочовековото тело, како и тридимензионалноста на пејсажотпејзажот. На Исток, отфрлањето на иконографијата, доведело е до нагласување на геометриските облици, исламската калиграфија и архитектурата. На далечниот исток, религијата исто така е домираладоминирала во уметничките стилови и форми. Во уметноста во Индија и Тибет посебно се биле застапени обоениобоените скулптури и игра со религиозни бои кои даваат светлост на скулптурите и ги нагласуваат линиите. Кинеската уметност се карактеризира со резбање. Кинеските стилови прилично варирале од период до период и традиционално се нарекувале под името на династијата која во тоа време владеела. Така на пример, сликарството на династијата Танг е монохроматично, со акцент на идеализованиидеализирани пејсажипејзажи, но сликарството на династијата Минг е разновидно, со многу бои. Периодите во јапонската уметност исто така добивале име според царската династијата која владеела и исто така како и кинеската уметност многу се разликува од период во период. ДобаПериод просвећеностина просветленост, во 18 век е доведелодоведува до претставување на физичката и рационалната вистина на универзумот, како и политичката и револуционарната визија на пост-монархистичкиот свет, како што е Блејк портретот Њутн како божанско геометра или Давидово пропагандистичко сликарство. Покасно 19 век донел многу нови правци на уметноста, како академска уметност, симболизам, импресионизам, фавоизам и други. Дваесетиот век донел одредени нови ревоционарни научни пронајдоци, како Ајнштајновата теорија на релативитетот или Фројдовата теорија во психологијата, но и голем технолошки развој. Историјата на уметности во 20 век е историја на бескрајни можности и потреба за нови стандарди, од кои секојсекоја претходнипретходна билбила прегазенпрегазена од ониојкојонаа следелшто следи потоа.Имено, Сесе по присутната глобална интеракција на текот во оваа време, донесела, е во западната уметност еквивалентни примери од другите култури ( на пример Пабло Пикасо е бил под влијание на афричката уметност). Јапонската уметност е влијаела на импресионистите, а самата западна уметност е извршила големо влијание на источноевропската уметност во 19 и 20 век со идеи на комунизам и постмодернизам кои сепак извршиле големо влијание на уметничките стилови.