Пушкин, особено во прозата, ја прескокнал [[Романтизам|романтичарската]] етапа и го антиципирал [[Реализам|реализмот]], но без да го спротивстави на романтизмот, туку го надоврзал на рационалистичките примери од својата лектира. Кога овој реалистички начин го применил и во поезијата, на пример,како во поемата „[[Куќарката„Куќарката во Коломна]]“Коломна“, остварил исклучително интересен резултат: тој го прикажува животот на малиот човек од предградијата, со што го антиципирал пристапот на [[Достоевски]] во неговиот роман „[[Бедни луѓе]]“.<ref>Milorad Pavić, „Predgovor“, во: A. S. Puškin, ''Lirika''. Beograd: Rad, 1979, стр. 13.</ref> Свесното спротивставување на романтичарските ставови кај Пушкин се гледа и во третманот на формата и содржината. „Куќарката во Коломна“ е испеана во романтичарската варијанта на октавата (со машки и женски рими), онака како што ја применил [[Бајрон]] во неговото дело „[[Дон Жуан (Бајрон)|Дон Жуан]]“. Меѓутоа, содржината на помеата е претежно реалистична.<ref>Milorad Pavić, „Predgovor“, во: A. S. Puškin, ''Lirika''. Beograd: Rad, 1979, стр. 17.</ref>
